"To musi być niezły gniot" powiedziałem do swego znajomego kilka lat temu gdy Polszmat po raz pierwszy emitował ten film. "Ależ dlaczego oceniasz film tak pochopnie widząc jedynie zajawkę reklamową?" oburzył się mój kompan po czym rozpoczęła się długa dyskusja na tematy oceniania filmów w różnoraki sposób w której to zarzucona została mi pochopna krytyka. Jak się później okazało trafiona, pochopna krytyka.

Film to szmira. Pod każdym względem. Nie wiem jakim sposobem reżyser tego nieporozumienia zdołał pozyskać sobie takiego zawodowca jakim jest Colin Farrell, którego to zawsze uważałem za aktora dobrego i który talentem mógłby podzielić się ze wszystkimi ludźmi występującymi w tym filmidle, a jeszcze sporo by mu zostało.

Gdyby film wyreżyserował na przykład Uwe Boll to specjalnie bym się nie dziwił jakości jaką prezentuje ten twór, ale na krześle reżysera zasiadł Mark Steven Johnson, który stworzył dobry przecież film "Simon Birch", a tutaj wyskakuje z filmem, który powinien zgarnąć całą pulę Złotych Malin.

Podsumowując, film to kleista popkulturowa papka dla ludzi, którzy raczej nie lubią myśleć podczas seansu. Aktorstwo jest żenująco słabe, scenariusz beznadziejny a efekty specjalne (tak ważne dla tego typu filmów) reprezentują średnie stany średnie. Wystawiam tej porażce solidne i zasłużone 1/10.