W londyńskich teatrach wystawiana jest sztuka o zbrodniach Kuby Rozpruwacza. Na ulicach
zaczyna grasować seryjny zabójca, wyraźnie zainspirowany tą postacią. Morderca
przyodziewa czarny strój i chlasta swoje ofiary brzytwą, a potem wycina im pewne dolne
części ciała (jedno i drugie oczywiście poza ekranem, ale ujęcia są sugestywne). Ze
względu na swoją budowę (wysunięcie na pierwszy plan naśladowcy Kuby Rozpruwacza),
temu krimi bliżej do późniejszych filmów giallo czy nawet tych poważniejszych slasherów. Nie
ma tu żadnej większej szajki przestępczej, jest dużo fałszywych tropów, a śledztwo Scotland
Yardu jest bardziej dodatkiem niż motywem przewodnim. Nie zabrakło tu szczypty humoru -
w tej roli fajtłapowaty prywatny detektyw na tropie zabójcy. Bardzo przyjemny film, choć
wyraźnie inny od krimi wyprodukowanych przez Rialto.