Warto zobaczyć ten film za ciekawie poprowadzony wątek psychologiczny wg grupy. Skupia w sobie kilku zwyrodnialców i ludzi o łagodniejszym usposobieniu. Cały film to droga do coraz większego szaleństwa Ortiza - męczy psychicznie i fizycznie niczemu winnych bezbronnych ludzi, grupa zaczyna się dzielić patrząc na jego coraz gorsze poczynania.

Rzeczywiście wyjątkowy pośród Krautwesternów, gdzie dominowała szlachetność czerwonoskórych i niemieckich osadników. Wspaniale ogląda się Kinskiego w roli, jaką wielokrotnie później powtarzał, na dodatek tym razem mówi własnym głosem, nie zdubbingowany, więc pełna kreacja. Oczywiście najważniejszy jest Mario Adorf jako Ortiz - aktor o niezwykłej charyzmie, najczęściej obsadzany jako czarny charakter, lecz nie dający się łatwo zaszufladkować. Spaghetti westerny rzadziej korzystały z jego usług, brylował natomiast w polizioteschi, np. znakomitym Manhunt Fernando di Leo. Mamy tu również piękną dziewczynę, Marisę Mell, o którą również upomniało się wkrótce włoskie kino gatunkowe. Tak więc chociażby za sprawą obsady film okazuje się zapowiedzią nowego spojrzenia na western.