Nigdzie nie powiedziane, ze musi Ci sie podobac. Tak jak z filmami Bergmana - jedne sa rewelacyjne a na innych mozna z nudow sie przekrecic.

O gustach się nie dyskutuje. Ale jedno jest bezdyskusyjne - chućby dla Tuszyńskiej warto obejrzeć :)

Obraz pozornie stłamszonej przez ustrój polskiej młodej inteligencji, mimo wszystko podtrzymującej romantyczne i libertyńskie tradycje, zapewniającej ciągłość aż do obecnej, liberalnej i nowoczesnej obyczajowo, części naszego "zapyziałego" społeczeństwa.
Film - świadek czasów.

Bardzo dobrze i celnie to ująłeś. Ja bardzo lubię ten film. Tak samo jak Tuszyńską i Cybulskiego. Choć "Do widzenia...' nie tylko z ich powodu nalezy do moich faworytów ;).
pozdrawiam

Wyobraź sobie, że niektórych z tych ludzi - z teatrzyków studenckich - poznałem trochę później osobiście; należeli do trójmiejskiego środowiska plastycznego.
Jak to dawno było...

,,Nigdzie nie powiedziane, ze musi Ci sie podobac"- toteż ja na nigdzie tego nakazu nie szukam.

Po prostu do niektórych filmów trzeba 2 x podejść, bo w róznym czasie ten sam film mozna całkowicie inaczej odebrać.
W tym przypadku tak nie było.

W tamtym czasie wiele wspaniałych filmów powstało,jak dla mnie do widzenia... się do nich nie zalicza.
pozdr.

Mnie także zmęczył i znudził. Za dużo poezji, romantyzmu i patetyzmu, za mydlany jak dla mnie.

o jeny mnie też zmęczył - to chyba najlepsze określenie

czekałam na rozwój wydarzeń, żeby coś się wreszcie wydarzyło coś spektakularnego i ... nastąpił napis KONIEC :D

co do samych aktorów rozwaliło mnie to, że on miał lat 25 a ona 18 - dla mnie on wyglądał na 40-latka ona co najmniej 30 letnią kobietkę ;)

A dla mnie jeden z najlepszych filmow w historii polskiego kina,dalem 8/10,ale po trzecim obejrzeniu daje 10/10 ,klimat I dialogi w tym sa nie do powtorzenia,rewelacyjne kino!