że pokazano tylko koniec firmy Gucci, jako firmy rodzinnej. Bo,szczerze mówiąc, po przejęciu z Gucci została tylko nazwa i logo. Żałuję, że nie pokazano fascynującej, niezwykle barwnej i jak na Włochów przystało pełnych emocji, dla nas „zimnokrwistych” wręcz groteskowych sytuacji, historii powstania rodzinnego domu mody Gucci. Bo naprawdę jest co pokazać. I nawet jakby ten obraz miał trwać ponad 3 godz. to bym je chętnie poświęciła.
Tutaj głównie skupili się na parze Patrizi i Maurzio Gucci. Jak swoimi błędnymi decyzjami, intrygami i rozrzutnością doprowadzili do przejecie domu mody.
Lady Gaga, co bym się nie spodziewała, w roli Patryzi doskonała. Aż weszłam na jej biografie i TADAM, ma włoskich przodków.
Wracając do filmu, oprócz historii, która nawet w swej końcowej fazie jest fascynująca, to jest to uczta dla oczu. Piękne zdjęcia, zachwycające scenografie. Stroje, fryzury, rekwizyty, niesamowicie zaaranżowane przestrzenie doskonale oddają włoski przepych.
Plejada gwiazd nie jest tu tylko ozdobą. Każda kreacja jest doskonała. I właściwie nie ma ról drugoplanowych.
Uwielbiam biografię. I tą, obejrzałam z ogromną przyjemnością dowiadując się kilku ciekawostek i marząc o apaszce Gucci, vintage oczywiście ;)
Polecam
7+
Było by mocne 8, gdyby jednak było więcej o modzie i genezy, chociaż w postaci retrospekcji.