Ja zacznę tak: czytając wypowiedzi, iż to jeden z najoryginalniejszych i najlepszych dramatów ostatnich lat, moje oczekiwania co do tego filmu rosły z dnia na dzień. Powiem szczerze, że bałem się, iż mogę się rozczarować. Niestety, troszku się zawiodłem. Czemu?
-brak klimatu (np.: ewidentnie brakowało ciemnych, a niekiedy wręcz bladych ujęć, by oddać smutny nastrój historii)
-Jennifer Connelly (z dnia na dzień utwierdzam się tylko, że uznałem ją przedwcześnie za świetną aktorkę)
-Ron Eldard (nie trawie tego gościa więc ...reszta nasuwa się sama)

...reszta wypada już dużo lepiej. Scenariusz zrobił na mnie wielkie wrażenie. Raz przeżywamy życiowe rozterki Kathy, a raz Pułkownika Behraniego. Splatanie się tych dwóch historii nagle bardzo mądrze łączy się w całość, która nie zanudza, a wręcz przeciwnie ? wciąga jak cholera. Choć Jennifer nie do końca sprostała swojej roli, to jej kolega na planie (Ben Kingsley) był niesamowity. Tak świetnej mimiki twarzy nie pamiętam od czasów ..uuuuuuu chyba Jacka Torrance?a (Jack Nicholson w ?Lśnieniu?). Kapitalnie wykonał zadanie powierzone mu w czasie zdjęć. A propos zdjęć ? trzymają poziom. Operator bardzo sprytnie ukazuje nam emocje poszczególnych bohaterów...ale to nie wszystko. Film posiada prawdziwą głębię treści, która pokazuje, nakierowuje i mówi o różnych sprawach. Dla mnie najważniejszą jest ukazanie psychicznego podejścia człowieka do niektórych spraw. Dopiero po tragedii uświadamiamy sobie swoje błędy ? czyż nie jest tak w rzeczywistości?
?Dom z piasku i mgły? ? świetna historia, która mimo kilku niedociągnięć prezentuje się całkiem przyzwoicie ...7/10