Wersję reżyserską oglądałam parę lat temu i z tego co pamiętam był tam bardzo rozwinięty wątek książki Babci Śmierć. Przytaczane były jej dość długie fragmenty i przedstawione (w sposób bardzo intuicyjny i okrojony) teorie wiążące się z wszechświatami równoległymi.
Czy coś straciłaś ciężko powiedzieć. Zazwyczaj gdy pojawia się wersja reżyserska filmu ma ona na celu dodanie czegoś, wskazanie drogi do właściwej interpretacji. Tymczasem „dodatki” w wykonaniu Richarda Kelly’ego bombardują nas zupełnie nieprzydatnymi informacjami wprowadzając chaos. Co więcej- wydaje mi się że to kolejna dawka ironii, którą przecież przepełniony jest ten film. Tym razem reżyser nie drwi z tego co przedstawione jest w filmie ale z samego widza. Film jest wszak DRAMATEM więc w jego odbiorze najważniejsza jest empatia i nie ma znaczenia ta cała zabawa z czasem i oddziaływaniem światów. Ważny jest dramat Donniego i jego historia (na co wskazuje już sam tytuł i szczegółowe przedstawienie sytuacji rodzinnej i emocjonalnej bohatera). Natomiast kiedy widz chce za wszelką cenę rozumieć jak to jest z tymi Namiestnikami, Światami Stycznymi, Tunelami to zapomina o prawdziwym wymiarze tego filmu. Warto dodać jeszcze że cała książka i teorie które wnosi ona do filmu są zupełnie absurdalne i co więcej, zaprzeczają same sobie jak i temu co współcześnie nauka ma do powiedzenia na ten temat (a przynajmniej temu co na wykładach przedstawiał mój profesorek ^^)
Podsumowując- wersja okrojona lepsza bo wyzwala więcej emocji i pozwala na intuicyjne odbieranie tego co widzimy na ekranie.

Zgadzam się z przedmówczynią. Nic nie straciłaś, wersja reżyserska sprowadza film do rangi dobrego thrillera science fiction, wątek z wszechświatami stycznymi jest poprowadzony bardziej jasno i do końca. W wersji reżyserskiej jest to interpretacja dominująca i raczej jedyna, ale odbiera ona obrazowi jego psychologicznego uroku i wydźwięku egzystencjalnego, w końcu Donnie z wersji oryginalnej (podstawowej) ze swoim zagubieniem, tajemniczością i rozdarciem wewnętrznym jest postacią bardzo intrygującą i bliższą nam samym.