Św. Augustyn rozważa w XI księdze Confessiones różne aspekty czasu. Wypowiada pogląd, że jest on bezcenny, nierozłączny ze zmianą (ruchem), stanowi pewien wymiar świata materialnego i wiąże się z przemijalnością. Teraźniejszość (to, co istnieje materialnie) jest dla niego czasem zauważanym (choć nieuchwytnym), przeszłość (to, co istniało) - pamiętanym, a przyszłość (to, co będzie istniało) - oczekiwanym; waha się jednak, czy te dwie ostatnie odmiany gdziekolwiek jeszcze (już) istnieją. Z całą pewnością stwierdza zaś, że czas stworzył Bóg, który znajduje się poza nim.
spojlery
film jest naprawde swietny
donnie unika smierci troche to zle napisalem
ale zamiast siedziec w pokoju idzie na dwor i spada do jego pokoju silnik samolotu i nikt nie wie skad on sie wzial
nastepne wydarzenia
tzn donnie darko to super bohater jak w niezniszczalnym bruce willis zwykly czlowiek ktory ma po prostu szczescie
bo jest mu wytlumaczone ze jezeli poswieci swoje zycie to nie straci zycia jego dziewczyna frank krolik ktorego on sam zabija po tym jak frank przejezdza samochodem jego dziewczyne
tak ja pokochal ze oddal swoje zycie zeby ona je miala
matka jak ja zauwazyla na koncu
a ta dziewczyna sie na nia patrzyla i pomachala to tak jakby sie pamietali bo to sie wydarzylo ale pamietaja to tylko ci co snia o tym i sie budza i nie moga spac dlatego placza
placze swayze bo wie co robi frank widzi jakim jest swirem
nauczyciel nie wiem o co chodzi ale tez sni mu sie cos co go budzi i nie daje mu dalej spac
ta co mysli ze swayze jest dobry
i donnie smieje sie piosenka ze dream when i dying thera are the best i ever had
czyli sny w ktorych umieram sa najlepsze jakie mialem
no i babcia smierc
byla zakonnica ktora wszystko przewidziala i zyje 102 lata na koncu widzi z gory donniego i widac ze nie jest nie normalna tylko swiadoma wszystkiego wie ze za tym wszystkim stoi Bog
ktory jej dal dar napisania tej ksiazki i uswiadomienia doniemu ze warto poswiecic zycie za kogos kogo sie kocha
ze czeka nagroda za to
Jezus poswiecil zycie za wszystkich ludzi zlych i dobrych
donnie tylko za kilka osob
ale wten sposob sie do niego troche upodobnil
nawet ten zloczynca kolo umierajacego Jezusa powiedzial mu ze wie ze jest zly i zlo czynil a Jezus jest niewinny i umiera za kompletnie
nic
bo powiedzial ze jest Bogiem
za slowa umiera
ludzie potrafia zabijac za slowa juz wiekszego zla nie da sie wymyslec

Wieczność[edytuj]


W popularnym mniemaniu, wieczność jest równoznaczna z nieskończonością, jednak przez wielu określana jest jako istnienie poza czasem. Wieczność występuje m.in. w eschatologii chrześcijańskiej, w której występuje wiara w pośmiertne życie wieczne. Zwolennicy istnienia wieczności, między innymi Arystoteles, twierdzą, że materia, siły i czas muszą istnieć wiecznie

Tunel czasoprzestrzenny[edytuj]
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

Tunel czasoprzestrzenny (ang. wormhole), początkowo też nazywany mostem Einsteina-Rosena – hipotetyczna właściwość topologiczna czasoprzestrzeni będąca rodzajem „skrótu” pomiędzy co najmniej dwoma obszarami Wszechświata lub rodzajem mostu łączącego wszechświaty. Tunele czasoprzestrzenne są przedmiotem poszukiwań i sporów współczesnych fizyków. Nie zanotowano dotąd żadnych obserwacyjnych wskazówek na ich istnienie, choć ogólna teoria względności Alberta Einsteina dopuszcza istnienie tuneli w niektórych modelach czasoprzestrzeni.

Tunele czasoprzestrzenne umożliwiałyby podróż do odległych regionów Wszechświata we względnie krótkim czasie, szybciej niż dotarłoby tam światło, jednak – co jest ich wyróżniającą zaletą – bez konieczności przekroczenia prędkości światła dla podróżującego (patrz dalej: przemierzalne tunele czasoprzestrzenne).

Ponieważ tunele łączą ze sobą regiony czasoprzestrzeni, umożliwiałyby one nie tylko podróż do odległych regionów, lecz również podróżowanie w czasie.

Obecne wyliczenia wskazują na to, iż nawet gdyby tunele czasoprzestrzenne istniały, to byłyby one zbyt niestabilne, by cokolwiek (włącznie z energią) przez nie przesłać. Systematycznie pojawiają się tu jednak nowe hipotezy negujące starsze.

Spis treści
[ukryj]

* 1 Źródła koncepcji
* 2 Definicja
* 3 Klasyfikacja
* 4 W fikcji
* 5 Zobacz też
* 6 Przypisy

Źródła koncepcji[edytuj | edytuj kod]

Według Colemana i Korte[1] pomysł tunelu czasoprzestrzennego został wprowadzony w 1921 roku przez Hermanna Weyla podczas jego badań nad masą w polu elektromagnetycznym.

Jedna z pierwszych prac wskazująca na możliwość istnienia tuneli pod kątem teorii względności to opublikowany w 1935 roku most Einsteina-Rosena. Albert Einstein i Nathan Rosen wspólnie odkryli, że połączenie modelu czarnej dziury z modelem tzw. białej dziury, prowadzi do powstania rodzaju tunelu w czasoprzestrzeni. Jako że był to jedyny znany tunel, jego nazwa przez długi czas określała wszystkie tunele. Wiele wkładu nad badaniami tuneli włożyli amerykańscy fizycy John Wheeler i Robert Fuller w latach 60., którzy udowodnili m.in., że mosty Einsteina-Rosena są niestabilne i zapadłyby się same w sobie, zanim cokolwiek mogłoby je przemierzyć. Angielska nazwa tuneli Wormhole (dziurka robaka) została wprowadzona w 1957 roku przez Johna Wheelera, jako analogia do robaczka na powierzchni jabłka, który drąży sobie dziurkę, by przedostać się na drugą stronę. Bardziej praktyczny termin spacetime shortcut (skrót czasoprzestrzenny) został zaproponowany przez Sergieja Krasnikova dla tuneli umożliwiających przesyłanie materii i energii.
Definicja[edytuj | edytuj kod]

Tunel czasoprzestrzenny łączący regiony tego samego wszechświata to mały obszar czasoprzestrzeni, który łączy odległe fragmenty czasoprzestrzeni. Na grafice przedstawiono to schematycznie.
Graficzna definicja tunelu (po prawej) i porównanie do zwyczajnej czasoprzestrzeni (lewa strona), która ulega zakrzywieniu, np. wokół gwiazd i planet, ale pozostaje ciągła
Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na połączenie wyróżnia się tunele czasoprzestrzenne:

* wewnętrzne (ang. intra-wormholes) – łączące miejsca lub czasy i miejsca tego samego wszechświata

* zewnętrzne (ang. inter-wormholes) – łączące ze sobą miejsca i czasy różnych wszechświatów. Spekuluje się, że dzięki takim tunelom można by przedostać się do wszechświatów równoległych (zobacz: wieloświaty).

Ze względu na model obliczeniowy:

* tunele lorenzowskie (ang. lorenzian) – analizowane głównie pod kątem teorii względnosci oraz klasycznej grawitacji

* tunele euklidesowe (ang. euclidian) – analizowane przeważnie pod kątem fizyki cząsteczek (zobacz też: mikroskopijny tunel czasoprzestrzenny)

Ze względu na właściwości:

* tunele przenikalne (ang. traversable) – umożliwiające przesłanie przez nie materii lub co najmniej energii, dziś znane modele są na ogół odmianą tuneli lorenzowskich

* tunele nieprzenikalne (ang. non-traversable) – nie jest możliwe przesłanie materii, energii lub informacji. Przykładem takiego tunelu jest most Einsteina-Rosena.

W fikcji[edytuj | edytuj kod]

Tunele czasoprzestrzenne, dzięki swojej własności skracania podróży międzygwiezdnych, są popularnym motywem fantastyki naukowej. Przykładami ich wykorzystania mogą być między innymi bajorański tunel podprzestrzenny w serialu Star Trek: Stacja kosmiczna, tunel prowadzący do gwiazdy Wega w filmie Kontakt, na podstawie powieści Carla Sagana o tym samym tytule, wir czasu w serialu Doktor Who czy gwiezdne wrota.
* Nederlands
* 日本語
* 粵語
* 中文