Przemoc, jakieś pierwotne instynkty, epatowanie brutalnością to bardzo charakterystyczne elementy kina Refna. Nie jest to jak u Tarntino krwawa jatka, czy idiotyczna strzelanina, a skondensowana i bardzo wyrazista porcja okrucieństwa. Stanowi ciekawy kontrast do prawie cukierkowych zdjęć i teoretycznie banalnej fabuły.
Natomiast te pościgi to granie trochę na granicy pastiszu.
Refn bierze na warsztat banalaną historię, robi to w jeszcze banalniejszym stylu retro 80s, a efekt? piorunujący. Złota palma za reżyserię całkowicie uzasadniona.

Jeżeli fabuła była dla ciebie banalna to mógłbyś mi ją jakoś streścić bo oglądałem już około 2 razy i ani razu nie rozumiałem tego filmu gdybym otrzymał streszczenie fabuły (najlepiej plan wydarzeń) był bym bardzo wdzięczny :)

Co do epatowania przemocą to mój przedmówca już dobrze to wyjaśnił. Bez tego elementu "Drive" nie pozostawiałby takiego wrażenia.
Scena na plaży jest wytłumaczalna w oryginalny sposób - Driver to symbol jakiejś siły dobra i sprawiedliwości, takiego "rycerza w lśniącej zbroi na białym koniu", który jest jakby poza zasięgiem zła stającego mu na drodze, stąd też jego samochód wygląda wtedy na nieuszkodzony. Może mało logiczne wyjaśnienie, ale tego filmu raczej nie można rozpatrywać wyłącznie w kontekście realizmu.

Też fakt, to tak jakby tłumaczyć na nasze realia filmy David-a Lynch-a