Smarzowski to taki kłapouchy polskiej kinematografii. Co poniektórzy uważają "Drogówkę" za film XXI wieku, no to ja się cieszę, że nie dożyję XXII, bo już chyba tylko o gnijących wnętrznościach filmy będą kręcić i to koniecznie sondą, żeby było realistycznie. Chociaż to jeszcze nie jest najgorsze. Mam wrażenie, że łatwiej jest pokazać bagno 1:1 niż zarysować konflikty. Wszystko było tak kawa na ławę, bez odrobiny oddechu, miejsca na domysły. Tylko bombardowanie tautologiami. No i rzeczywiście miałam ochotę wyjść po godzinie ale dlatego, że się po prostu nieziemsko nudziłam, nie z powodu brutalności, do niej jestem już przyzwyczajona, ale prawie godzina filmu z komórki i to bez jakiegoś wyraźnego przesłania... Ok 15 min ale nie tyle, na litość boską. No chyba, że ktoś jest koneserem.
Krótko mówiąc jest to kino kłapouchego zrzędy dla koneserów nie przeceniających znaczenia intelektu w odbiorze filmu.