Doczekałem się, jest dobry film polski, a myślałem, że już nie dożyje tej chwili. Bardzo mocna
"8" i to bez naciągania typu "jak na polski to dobry". Nie, nie, żadnych takich, ten film jest po
prostu bardzo dobry. To nie tylko rzecz o policji tutaj dosłownie brniemy w tym polskim bagnie
skorumpowanych gliniarzy, ochlanych polityków, tłustych księży, prostytutek, alfonsów i wielu
innych (nawet o piłce nożnej jest trochę). Kolejny raz oglądając film Smarzowskiego mam
skojarzenia z "ładunkiem 200", to jest po prostu chory świat który nie powinien istnieć. Jednak
istnieje i ma się dobrze, tu chyba tkwi siła tych jego filmów czujemy, że ta wiwisekcja naszej
słowiańskiej rozpitej duszy jest szczera i prawdziwa, a gdzieś na jej dnie czai się prawdziwa
groza.
Począwszy od "wesela" dałem się porwać panu S. na tę podróż penetrując kolejne kręgi piekła
i jestem pod dużym wrażeniem jego wrażliwości. Jak dla mnie to w tej chwili najważniejszy
polski reżyser i jestem przekonany, że nie powiedział jeszcze ostatniego słowa.