Miałam obawy czy po znacznie słabszej "Róży" Smarzowski wróci do formy z "Domu Złego", niepotrzebnie. Film świetny a byłby rewelacyjny, gdyby nie nawciskano do niego
niepotrzebnych (miało być śmiesznie?) tekstów znanych z netu - kultowe teksty się tworzy, a nie kopiuje - to w zasadzie jedyne zastrzeżenie do filmu.
Reszta świetna, typowe dla Smarzowskiego przerysowanie brudu na idealnym poziomie, wystarczająco dużo, żeby poruszyć widza, ale nie na tyle, żeby z filmu zrobić
makabreskę. Całość dopełnia rewelacyjna, jak zwykle u tego reżysera, obsada.

A komentarze o wtórności Smarzowskiego, narzekania na wulgaryzmy czy przemoc świadczą, obawiam się, o kompletnym niezrozumieniu filmu i intencji twórców.
Dziwne, że ci, którym nie pasuje tego typu stylistyka przekazu, wiedząc czego się mogą spodziewać, oglądają kolejny film tego reżysera.
Ja chętnie obejrzę każdy następny film Smarzowskiego - jego przekaz jest dla mnie wiarygodny i przekonujący.

Jeśli ktoś lubi kino prawdziwe, niekoniecznie słodko-łzawe, na pewno nie poczuje się rozczarowany Drogówką.