Może dla równowagi? Nie każdy jest zwolennikiem płytkich filmów sensacyjnych, w które poza efektami specjalnymi nie mają nic do zaoferowania, lub lukrowanych komedyjek z aktorami (a może celebrytami), którzy więcej wspólnego mają z Pudelkiem niż z aktorstwem. Wartościowych filmów powstaje w Polsce bardzo mało, dlatego cieszy mnie fakt, że mamy takiego Smarzowskiego, który wniósł do naszej kinematografii nową jakość. Jego styl przypomina mi nieco kino skandynawskie -np. kultową już trylogię duńską Pusher- a to bardzo dobrze wróży, zważając na rosnącą popularność Smarzowskiego. Być może z czasem będzie u nas powstawać coraz więcej takich filmów.