Kolejny film Cocteau, bardzo dobry oczywiście. Historia dość prosta, natomiast może zachwycić sposób jej opowiedzenia. Na pierwszym planie relacja między królową i jej kochankiem-jej śmiercią. Zagrane bardzo dobrze i ekspresyjne. Chyba za to zwłaszcza kino kocham. Właśnie przy tym obrazie przypomniałam sobie o paradoxie- tym. Tym że fikcyjne, filmowe postaci faktycznie żyją.