Obejrzałem po raz czwarty. Na pewno jeszcze kiedyś obejrzę. Kiedy film zachwyca i zmusza Cię do powrotu to znak, że jest to coś wspaniałego. Byłem sceptycznie do produkcji zastawiony - wtedy jeszcze nie kręciły mnie stare filmy, tematyka ani gatunek filmu mnie nie przyciągały, aktorów nie znałem, myślałem, że się zanudzę na śmierć. Ale dobra, ocena na filmwebie wysoka, ojciec poleca - dam szansę. No i oglądałem film z wielką ciekawością. Potrafię na filmach przysypiać, a tutaj normalnie oglądałem jakby ulubiony film z akcją, nie patrząc na zegarek. Historia dochodzenia jest ciekawa. Co paręnaście minut dowiadujemy się czegoś nowego. Mamy 12 ludzików, każdy jest inny, każdy robi w życiu co innego i prawie każdy wpada na jakiś ciekawy pomysł. Największym atutem filmu jednak jest aktorstwo. Każda postać jest wyrazista albo po prostu musi być. Mamy sympatycznego prowadzącego, czterech cichych, którzy mówią kiedy muszą, dwóch furiatów, dwóch żartownisiów, jednego analizującego, jednego staruszka "sokoli wzrok", no i najbardziej myślącego, który rozpoczął wątpliwości co do winy oskarżonego. Podczas rozmowy poznajemy też bohaterów, którzy argumentują swoje decyzje własnymi przeżyciami. Mamy człowieka, który wychował się w równie złych warunkach co oskarżony i go dobrze rozumie. Mamy furiata, który pokłócił się z synem i ma bardzo zły stosunek do dzieci. Mamy architekta, który traktuje rozprawę jak wielką zagadkę, którą chce bardzo rozwiązać. Tak więc zagadka, którą chcemy poznać oraz świetne aktorstwo, które nie pozwala nam usnąć, sprawiają, że film jest bardzo dobry i ciekawy. Jako, że uważa tak cała masa osób, można uznać film za arcydzieło. Skoro obejrzałem go po raz czwarty (nie dawno film poznałem), i nadal mi się nie znudził - to dla mnie film jest wyjątkowy.