Myślę, że jest to jeden z tych filmów, które warto poznać w wieku lat kilkunastu, po to by do nich wracać co jakiś czas, odświeżać sobie. Wspaniale poruszony problem odwagi obywatelskiej, prawości wbrew utartym schematom. To właśnie jest prawdziwe męskie kino. Tak - męskie, choć w filmie nie pada ani jeden strzał, brak tu efekciarstwa. To ciekawe studium ludzkich postaw i motywów, które kierują naszymi osądami. Dodatkowo każda z dwunastu postaci stłoczonych w dusznej salce sądu wniosła tu własne doświadczenia i uprzedzenia. Każda jest wyraźnie zarysowana (rewelacyjne aktorstwo) i każda zapada w pamięć. Dwanaście typów postaw ludzkich, które można spotkać w zasadzie na codzień. Dlatego film wciąż nie traci na aktualności, mimo, że został nakręcony 50 lat temu. Nie jest to obraz ukazujący jedynie wadliwość amerykańskiego sądownictwa. Prze4kaz wydaje się być uniwersalny w każdym miejscu i czasie. Rozpisałem się:), ale chciałbym jeszcze wspomnieć o moim zdaniem najlepszym ujęciu, podsumowującym cały problem poruszony w filmie. Chodzi mi o pokazanie stołu w sali obrad ławy przysięgłych po wyjściu z niej ławników. Gdyby nikt nie podjął działania ten stół mógł pozostać pusty do końca. Rewelacyjne kino.