Dlaczego tak rzadko powstają u nas takie filmy? Takie, tzn.poruszające prawdziwe problemy,obrazujące zwykłe życie prostych ludzi bez upiększeń,ale i bez poniżania,wyzwalające niekłamane emocje i wzruszenia.Poruszył mnie niesamowicie ten film,choć niby historia każdemu znana.Udało się jednak reżyserce(mimo pewnych niedociągnięć) ukazać w pełni dramat ekonomicznego zniewolenia dzisiejszego pracownika a jednocześnie dać jakąś namiastkę nadziei,że jednak można postawić się i wygrać-choć to akurat chyba zbyt mocne słowo.
No i ta Kwiatkowska-rewelacja!Portret zwykłej szarej "baby"-pogubionej,często bezradnej,starającej się przystosować do przaśno-bezdusznego kapitalizmu w wydaniu "Motylkowym",która mimo tego potrafi znaleźć w sobie siłę,godność i poczucie przyzwoitości ,w jej wykonaniu to mistrzostwo.Oddaję też honor aktorom drugiego planu-dawno nie widziałem tak trafnie dobranej obsady.
Słowem bardzo mocna ósemka-ale że ten film uważam za naprawdę ważny nie tylko jako dzieło filmowe daję 9,bo wrażliwość i empatia w kinie to bezcenna rzecz