"Crazy/Beautiful" z Kirsten Dunst.

- Nick i Norah [2008]
- Sztuka dorastania - Art of getting by (2011)
- Dakota Skye (2008)
- Juno [2007]
- Ciao Bella (2007)

Jakieś dziwne jest to podane przez Ciebie zestawienie. Te trzy filmy to są zupełnie inne historie, z których każda przekazuje coś całkiem innego.
mniemniej - Polecam "Now is good" z Dacota Fenning. W stylu "Szkoły uczuć", ale o niebo lepsze i mądrzejsze.

Ja wiem czy ,,o niebo lepsze i mądrzejsze'? Oba filmy są dobre.... No ale proosze Cie... Przecież ,,Szkoła uczuć" to już klasyka... Przynajmniej dla mnie... Nie można tych filmów porównać ze sobą - były nagrywane w innych latach i miały przekazywać inne wartości...Więc nie rozumiem Twojego myślenia... :)

Niestety nie mogę się z Tobą zgodzić. Rozumiem, że filmy nagrane były w innych latach, ale to jest absolutnie bez znaczenia. "Szkoła uczyć" jest idyllyczną wersją Bóg wie czego. Wszystko tam jest piękne, wszyscy są dobzi, wszyscuy wszytskich kochają i wszyscy wszystkim wybaczają. Nie ma w tym za grosz realizmu. Jedyny prawdziwa scena, w której widać emocje jakie powinny być w Jamie to jak mówi do Londona "Nie potrzebuje powodów, by złościć się na Boga".
Dlatego Now is Good jest dla mnie prawdziwsze i mądrzejsze. Bo Tessa zachowuje się tak jak powinna zachowywać się nastolatka, która umiera. Wrzeszczy, kopie, gryzie. Złości się na siebie, na świat, na ludzi których kocha i którzy ją kochają. Szuka ukojenia. Jamie niczego nie szuka, na wszystko się godzi. Wszystko jest tam cukierkowe i dobre. Łącznie ze wspaniałą przemianą WSZYTSKICH bohaterów. Pod sam koniec nie ma już żadnego "negatywnego" bohatera. Pełne oczyszczenie. Życie takie nie jest. Dlatego moim zdaniem "Szkoła uczuć" jest nieprawdziwa. Rzeczywiście przekazuje jakieśtam wartości, ale one też są nie prawdziwe, bo nawet miłość nie wygląda tak jak pokazane jest w filmie. Jednak Sparks (a jest to film na podstawie jego książki) lubi takie słodkie historie. Nie mówię, że są złe. Ale myślę, że "klasyka" to za duże słowo na taką bajkę :)

Uogólniasz wszystkie nastolatki... Nie uważam, że każdy nastolatek który dowiaduje sie o swoim ,,wyroku" musi sie tak strasznie buntować... No ja przepraszam ale seks? narkotyki? Nooo prosze Cie... film został wymyślony w taki sposób aby wpasować sie w ramy dzisiejszego świata, a raczej postrzegania nastolatek...
Nie mogę sie zgadzodzić z Twoim zdaniem - Jamie też robi swoją listę - dobrych rzeczy które pragnie zrobić.. I tak - życie może takie być że człowiek jedynie wierzy w Boga, uczy się i stara zrobić wszystko aby po śmierci iść do nieba... A odnośnie tego, że wszyscy stali się dobrzy - Nie wiem ile oni mieli lat ale 16? 18? W każdym wieku śmierć tak młodego człowieka wstrząsa - osobiście sądzę że to bardzo możliwe że bohaterowie wtedy zdali sobie sprawę że w każdym momencie mogą umrzeć i zmienili swoje postępowanie. Może to zbyt optymistycze myślenie ale wg mnie bardziej prawdopodobne niż buntująca się nastolatka która chce zrobić wszystkie ZŁE rzeczy bo umiera i nie będzie miała na to czasu... To tak jakby wg niej życie składało się tylko z łamania zasad a to co będzie potem jej nie obchodziło.
I jeszcze jedno: uważasz że klasyka to za duże słowo? Jest to jeden z najlepszych filmów dla nastolatek - z przekazem, bez tego pierd***** (sory za słowo ale nienawidzę poziomu filmów dla nastolatków które teraz wychodzą) o seksie, alkoholu, narkotykach i o tym jaki to musisz być zbuntowany i negujący wszystko żeby być fajnym. Normalny, ciepły, przyjemny film o zwykłej nastolatce próbującej uporać się z myślą o śmierci. Dla mnie to jest klasyk :)

Dobra mniejsza z tym - nie zgadzamy sie ze sobą ale nie ma sensu ciągnąć tej rozmowy dalej :) Szanuje Twoje zdanie - znam swoje zdanie - Pozdrawiam :)

Bo to debil jest.

`Teenage dirtbag` :)

ten film przypomniał mi o The Perks of Being a Wallflower choć osadzonym w świecie współczesnym.