Mnie troszeczkę rozbawił ale do Woody'ego Allena to sporo brakowało, oj sporo.

Jeżeli mówimy o współczesnym Allenie, nawet zaryzykowałbym stwierdzenie, że tak biorąc pod uwagę ostatnie 15 - 20 lat - to ten film bije na głowę większość. To zabawne jak ten film ma wiele wspólnego. Reżyserzy praktycznie w tym samym wieku, Owen Wilson powtarza swoją role z O północy w Paryżu, zaczyna się czegoś na kształt jazzu, starego przeboju, neurotycy, terapeuci, panie do towarzystwa - te wątki wielokrotnie były wykorzystywane u Woody'ego, w zasadzie wszystko poza prostytutkami to jego znak rozpoznawczy. Nawet jedna z aktorek wcielających się w taką postać grała w "Poznasz przystojnego bruneta" równie płytką i niskich lotów kobietę. To jest komedia typowo sytuacyjna i szyta grubymi nićmi, ale to są te nawiązania do screwball comedy z lat 30. - może się tu wydarzyć wszystko to, co nie powinno. Nie porównywałbym tego do najlepszych komediodramatów Allena z dawnych lat, typu Annie Hall, ale już na pewno bardziej się smiałem niż przy większości ostatnich. Choć fakt jest taki, że on rzadko kiedy kręci takie stricte komedie, często mają one jakąś warstwę refleksji, nie są aż tak slapstickowe. Porównałbym to do Zakochanych w Rzymie i Co nas kręci, co nas podnieca. Ten pierwszy jest w mojej opinii tragiczny, drugi dobry i skala perypetii bohaterów trochę zbliżona do tego - mimo wszystko Dziewczynę stawiam odrobinę wyżej. Po seansie powiedziałem znajomej, że to jest lepszy Allen niż on sam ostatnio.

Poruwnując ten film do " magia w blasku księżyca" czy " zakochani w Rzymie" to już wolę 100 razy ten wole .

ten film jest identyczny jak filmy Allena

film tragiczny, to fakt. Co najciekawsze wg mnie, jakby usunąć przynajmniej 1 rolę, całkowicie ją wymazać to film by nic nie stracił. Dawno nie oglądałem tak nudnego filmu o niczym...