To prawda, film odbiega dość daleko od książki, ale jest równie mocny. Sama gra aktorska torturowanej Meg była tak genialna i naturalna, że to głowa mała. Pierwszy raz widziałem tę aktorkę w filmie i szczerze mówiąc od samego początku nie byłem pewny czy da sobie rade. Książki nie odłożyłem nawet na moment i przeczytałem ją w jeden dzień. Mocna pozycja zdecydowanie, film również. Oglądałem chyba trzy filmy o tej samej historii, ten drugi to chyba "American Crime" i widząc, że gra tam bardziej znana obsada to i tak ten film był dużo gorszy niż "Dziewczyna z sąsiedztwa". Prawie zawsze książka jest dużo lepsza niż kino, jeżeli oczywiście mowa o tej samej historii.

Polecam "Dziewczynę z sąsiedztwa" w formie kinowe jak i książkowej.

Osobiście zauważyłem bardzo ciekawą zależność w kwesti oceny ekranizacji książek.Ostateczny odbiór w głównej mierze zależy od jednego czynnika...mianowicie KOLEJNOŚCI.Jeśli ktoś nie miał styczności z pierwowzorem literackim(albo ogólnie twórczością Jacka Ketchuma),to napewno odbiór tego filmu jest bardziej emocjonalny,bardziej osobisty.Na zasadzie pierwszeństwa.
Film przeraża,budzi bardzo skrajne emocje i skłania do głębokich przemyśleń nad naturą człowieka.Natomiast jeśli ktoś czytał Dziewczynę z Sąsiedztwa,zna też pozostałe dzieła Ketchuma,to odbiór treści ma charakter wtórny...tak też było w moim przypadku.;)
Podobnie sprawa ma sie w starciu oryginał VS remake ; remake spodoba się zazwyczaj bardziej komuś,kto nie widział oryginału....zaś fani oryginału,będą patrzeć bardziej krytycznie na remake...chyba że remake zapożycza tylko pomysł i kręgosłup fabularny,zaś resztą jest zmieniona/oświeżona.Albo remake jest tak świetny,że spodoba się fanom oryginału...co jest rzadkością.;)

Zgodzę się też z tym,że ekranizacje stoja na z góry straconej pozycji..Mało jest filmów które dorównują literackiemu odpowiednikowi,a jeszcze rzadziej się zdarza aby film przebił książkę.;)

Książka nie jest dla mnie arcydziełem, ale czyta się jednym tchem. Przypomina pod tym względem najlepsze powieści Kinga - po prostu świetne czytadła.

Film natomiast jest biedny. Główny bohater drewniany i w dodatku wygląda jak mały gangster. Dziewczyna za stara, to bije po oczach. Durne zachowanie policjanta pod koniec filmu. Całość przypomina produkcję telewizyjną, wszystko takie jakieś tanie, nienaturalne... Słabo.

a jakie było zakończenie w książce ?

Książka kończy się tak samo,czyli śmiercią Meg i uwolnieniem Davida oraz Susan.Są jednak znaczące różnice jeśli chodzi o dojście do finału...Meg umiera w nocy,kilka godzin przed uwolnieniem,które też przebiega w inny sposób.W filmie bardzo to ubarwiono...co moim zdaniem wyszło kiepsko.Ruth też ginie w inny sposób.
Ogólnie koncówka najbardziej ucierpiała,właśnie z powodu szeregu zmian....dzis tak naprawdę średnio pamietam jak to zostało pokazane w filmie,ale za to świetnie pamietam zakonczenie literackie.Świadczy to poziomie obu wersji.

Po prostu Ketchum starał się trzymać faktów w książce, a w wypadku filmu zostało to złagodzone, by nie został zakazany na połowie świata.

No z tymi faktami to też bym nie przesadzał.Ketchum bardzo mocno ubarwnił swoją historię,aby stała się jeszcze bardziej wstrząsająca,co wyszło mu bardzo dobrze.
Natomiast co do złagodzenia filmu,to zgadzam się....jaką kategorię wiekową miał w USA?Pewnie 13?

Właśnie w tym rzecz, że Ketchum od siebie za wiele nie dodał. Polecam tu przeczytać faktyczną historię (bądź obejrzeć któryś z wielu dokumentów na jej temat). Tam nie trzeba nic dodawać ani upiększać.

Nie wiem na pewno, ale kierowałbym się do kategorii R.

A ja dyskretnie się wtrącę: I książka i film znacznie odbiegają od faktów, którymi zostały zainspirowane. Najbliżej odwzorowania tej historii jest "Amerykańska Zbrodnia" (tyle tylko, że jest faktycznie wersja lajt- jeżeli ktoś czytał i oglądał "Dziewczynę Z Sąsiedztwa", pewnie będzie nieusatysfakcjonowany).

Z tym poleceniem filmu "każdemu" to jednak trochę przeginasz. Film jest dozwolony od 18 lat, a bezpieczniej go oglądać po przekroczeniu 25, nie wcześniej.

...dla zwykłego widza,powiadasz...więc masz się za niezwykłego...tak,"zwykli" widzowie i komentujący,powinni to mieć na uwadze.

Nie,opacznie to zrozumiałaś.Źle zinterpretowałaś moją wypowiedz.Pisząć o "zwykłych" widzach,mam na myśli zdecydowaną większość osób lubiącaych kino,takich co raczej stronią od filmów brutalnych i przesyconych okrucieństwem.Na takim widzu ten film może zrobić duże wrażenie.Ale dla osób lubiącyc takie produkcje (produkcje mimo wszystko niszowe) może być rozczarowujący.

W określeniu "zwykły widz" nie ma niczego co wywyższało by mnie,a innych stawiało niżej.
I nie,nie mam się za 'niezwykłego" - sama to dodałaś.Po prostu czułem niedosyt,bo wcześniej czytałem oryginał literacki,a ten wypada zdecydowanie lepiej. I tyle.Nie wiem po co na siłę doszukiwać nieistniejących znaczeń w dwóch słowach.
Powiedzmy że wprowadzam lekką modyfikację i zamiast "zwykłego widza" ,powinno być "Dla osób nie znających książki - tudzież oryginalnej historii - oraz nie oglądających zbyt często takiego rodzaju filmów"...może być?;)