Po co amerykanie ,,amerykanizują'' -udane- zagraniczne produkcję? Żeby były bardziej
amerykańskie, czy żeby się czegoś nauczyć. To pytanie zadają sobie zawsze, kiedy idę do kina
na podobną ,,przeróbkę''. O dziwo tym razem się mile zaskoczyłem. Rooney Mara naprawdę
daje radę, ale jeśli chodzi o odtwórcę głównej roli to nie mogę przeboleć że nie zaangażowano
Brad'a Pitt'a. Podobno niewiele brakowało, aby odpowiedzialni za sukces filmu ,,Siedem'' znów
zagrali w jednej drużynie. Rekompensuje to angaż Stellan'a Skarskgard'a co było
mistrzowskim posunięciem. Sam film w pełni nie odzwierciedla literackiego pierwowzoru
Stieg'a Larsson'a, ale za to nie należy obarczać twórców filmu, tylko producentów, którzy kazali
go skrócić: ,,...bo przecież nikt nie lubi dłuuugich filmów''. Jeśli chodzi o porównanie
,,Dziewczyny z tatuażem'' ze szwedzkim pierwowzorem ,,Mężczyźni którzy nienawidzą kobiet'' to
mimo wszystko -prawdziwy- skandynawski klimat i rolę Noomi Rapace uważam za nie do
przeskoczenia.