Dokładnie, również mam podobne zdanie. Film ciekawy jeśli chodzi o pomysł i ukazanie samotności spotęgowanej wilgotnym i pustym krajobrazem tajwańskiego blokowiska, ale niepotrzebnie przedłużone ujęcia wprowadzają widza w stan permanentnego znudzenia.

"niepotrzebnie przedłużone ujęcia" to norma w filmach Tsai'ego, albo się to kupuje albo nie

Powiedziałbym wręcz, że, jak na niego, to tempo w "Dziurze" było wręcz ekspresowe.