Pera "Trta" jest młodym chłopakiem pochodzącym z patologicznej, niepełnej rodziny. Po serii kradzieży zostaje przymusowo wysłany do belgradzkiego domu dziecka. W tym samym czasie do kadry dołącza niejaki Żarko Muniżaba, który ma odmienne poglądy od swoich współpracowników i próbuje nawiązać więź ze swoimi podopiecznymi.
***
Film jest wyśmienity, odniósł on pewien sukces komercyjny, był także nagradzany na festiwalach (Pula, Mannheim). Niezwykle przejmująco opisuje on proces adaptacji, integrację, a także wkraczanie w dorosłość młodych wykolejeńców. Pokazuje także w interesujący sposób odmienne opinie na temat resocjalizacji, choć tutaj - na szczęście - nie ma moralizatorstwa, brak również demonizowania niektórych postaci na rzecz wybielania innych.
Stylistycznie może on nieco przypominać niektóre filmy PRL-owskie - syntezatorowa muzyka, charakterystyczne zdjęcia plenerowe.
Film nie jest także zaangażowany politycznie, co jest zaletą, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z autorytarnym reżimem, jaki miał miejsce w titowskiej Jugosławii. Państwo to nie jest przedstawione źle, nie jest to krytyka socjalnego podejścia, nie widzimy problemów systemowych, ale istotnie nie były one tam tak wielkie jak w innych krajach bloku wschodniego. To po prostu dramat społeczny, ze szczyptą południowego humoru oraz zawadiackości.
Polecam!