Wszak o egzaminie jedynie napomknięto, nie miał on właściwie związku ze szczątkami fabuły. W sumie po seansie jestem pozytywnie zaskoczony i w jednocześnie wkurzony. Spodziewałem się marnego slashera, a otrzymałem całkiem zjadliwą pozycję. Wkurza mnie natomiast to, że film miał potencjał by być naprawdę dobrym slasherem. Gdyby tylko morderca miał maskę, lub był jednym ze studentów, którego tożsamość odkryli byśmy na koniec. No i gdyby sceny morderstw były bardziej krwawe...
A tak mam slasher, który rozkręca się godzinę, ale w specjalnie mnie nie nudził. Technicznie jest zaskakująco sprawny, więc tym bardziej szkoda budżetu, za który niezłe scenki gore dało się zrobić. Zdjęcia są ok, muzyka bardzo dobra i klimat miejscami naprawdę udany. Na dobrą sprawę min. za taki właśnie klimat kocham slashery z lat 80tych. Tak więc oglądało się to dobrze, ale w kluczowych elementach brakło mi maski i gore, choć przyznam, że niektóre sceny morderstw były w miarę ok. Fabuła jest wybitnie nieoryginalna i banalna. Nie powiem wtórna, bo był rok 81 i tego typu slasherów powstało pewnie ok 20, a nie 200, ale mimo to można było tą historię rozbudować. Choćby o motywy zabójcy (choć w sumie można się ich domyślać). Mniemam, że anonimowy, acz ludzki, zwyczajny zabójca, miał dodać filmowi grozy i realizmu. Szkoda tylko, że ten "normalny facet" ma nadludzka siłę i zdolność teleportacji :)
Podsumowując: przeciętny slasher z lat 80tych: jak to zwykle bywa albo mamy gore, albo klimat. Albo fabułę, albo budżet. Tutaj mamy budżet, klimat i muzykę, ale fabuły, maski i gore na próżno szukać.