W tym filmie nie ma nic ciekawego ani odkrywczego. Flaki z olejem. Zero klimatu BB. Mimo, iż uwielbiam postać Pinkmana i porusza mnie do głębI, bo tak po ludzku - po tym wszystkim czego doświadczył (a było tego od uja jak na takiego młodego człowieka) - jest mi go szczerze żal. Bo choć siedział w tym gównie to nie zatracił człowieczeństwa o czym świadczyły jego dylematy moralne z którymi nie mógł sobie poradzić. W gruncie rzeczy pozostał dobrym na tyle na ile można być siedząc w tym interesie. Ale to nie rozprawka o Pinkmanie ;-) Wracając do rzeczy - o ile serial był bardzo dobry to film przy nim wypada jak marne popłuczyny. Zero klimatu jak w BB, zero napięcia, zaskoczenia, czegokolwiek. Połowa filmu to retrospekcje z jego przeżyć, ktore nic nie wnoszą, bo wiadomo, że przeżył piekło. W ostatnim odcinku serialu wystarczająco sugestywnie to zaprezentował. Na sam jego widok chciało się płakać.
Czuję niesmak po tym filmie. Zwłaszcza, że wyszedł spod ręki twórcy BB. Miał chyba pomroczność jasną, że go nakręcił.