Trudne byłoby to kino. Być może nawet uciążliwe. To kobieta powinna być piękna, a mężczyzna - pociągający. O ile romans cudownej studentki z elokwentnym profesorem (całkiem nie brzydkim) jest ciekawym obrazem, o tyle 60 letnia baba z rozstępami (przesadziłam?) z młodym gówniarzem już raczej jak kpina. Albo ogromne wyzwanie. Moim zdaniem.

A dlaczego tak pejoratywnie? Baba.....

Załóżmy, że byłaby to piękna, atrakcyjna, dojrzała kobieta. Interesująca, niezależna. Ktoś taki, jak filmowy David, jego żeński odpowiednik.
Załóżmy, że dokładnie tak jak David nie szukałaby nikogo na siłę, nie miałaby depresji itd. Tylko nagle spadłaby na nią taka miłość. I po drugiej stronie nie jakiś fagas, chcący podczepić się na chwilę i ogrzać w mocy silnej kobiety, ale fajny, sensowny młody mężczyzna.

Zastanawiam się, jak to by się oglądało. Na ile różniłyby się rozmaite niuanse psychiczne.

Czy jesteśmy w stanie dać tyle samo praw starzejącej się kobiecie, co starzejącemu się mężczyźnie.
Czy nadal żyje gdzieś społeczne, kulturowe przekonanie, że mężczyznom jednak wolno i wypada więcej?

Prawda, jest to staroświeckie przekonanie. Ale ja nawet z perspektywy żeńskiej podzielam je. Jednak kobieta ma spełniać pewną rolę. Ma być żoną i kochanką - najprościej mówiąc. Być może byłoby to satysfakcjonujące (dla tego chłopca), gdyby to była taka Pani jak ta z filmu, z którą bohater miał układ. W średnim wieku, za to ładna, zgrabna i zadbana, inteligentna i świadoma upływającego czasu. Ale jak rzuciłaś lat 60 to od razu wyobraziłam sobie taką no.. babę. W tym wieku myślę, trudno byłoby czymś zainteresować młodego chłopaka, na dłużej.
A postaw się w sytuacji takiej kobiety. Ja nie chciałabym być ciężarem dla młodego chłopaka. Obarczać Go krzywymi spojrzeniami znajomych/rodziny/ludzi postronnych. Pewnie usłyszę o wolności i niezależności. Być może to zacofanie (co piszę), przyznaję, ale nie dałabym na coś takiego przyzwolenia. Starszy mężczyzna + młoda kobieta owszem. Ale w drugą stronę - max 20 lat różnicy, o ile nawet to nie jest zbyt dużo.

Rozgadałam się, a tak na prawdę o co innego chodziło w tym temacie.
Owszem, film mógłby być ciekawy, nawet bardzo.
Obawiam się tylko, że w pamięci widzów zostałby jako 'obrzydliwy'.

Kulturowe przekonania są takie, a nie inne, bo według mnie ukształtowała je nasza natura zapisana w naszym dna. Po prostu u ssakow jest tak, że samce zwracaja uwagę głównie na dobre geny związane z wyglądem zewnetrzym, a dla samic teoretycznie jeszcze cechy osobowości są istotne. Z tego powodu nawet o wiele starsza osoba może wydawać się im atrakcyjna i to rzutuje na różne przekonania społeczne. Oczywiście są możliwe różne przypadki, ale jesli chodzi o takie stereotopy panujące w społeczeństwie, to nie biorą się przecież znikąd, ani nie są wynikiem jakiegoś spisku. Choć dla mnie osoboście zestawienie tego dzia... starszego czlowieka z mloda kobietą, jest jednak odrzucające w duzym stopniu.

To kobieta musi być piękna ?? A dlaczego nie mężczyzna, bo oczywiście komentarz napisał facet. I jej to nie musiało przeszkadzać, że facet miał rozstępy ...

Komentarz tzn. mój? zgubiłam się, dla jasności jestem kobietą. Jej to na pewno nie przeszkadzało, bo była (bohaterka) zakochana w nim. A widz (jeśli nie jest zakochany ) to patrzy krytycznie na kwestię urody. Tak mi się wydaje. Czy jest inaczej?

To też by nie przeszkadzało młodemu chłopakowi, bo był by zakochany w staruszce ^^ Myślałam, że jesteś chłopakiem, bo kto inny by napisał taki stereotyp, że to właśnie kobieta ma być piękna.

Heh, czy stereotyp, pewnie tak, ale takie jest moje prywatne zdanie. Jeśli w życiu się nie da to chociaż w filmie.
Pozdrawiam gorąco ; )

Obejrzyj ten film: http://www.filmweb.pl/film/Strach+z%C5%BCera%C4%87+dusz%C4%99-1974-97274
Myślę, że docenisz.
Pozdrawiam.

O, dzięki.
Jednak po rozejrzeniu się wstępnym widzę, że chyba niełatwo będzie go znaleźć...

Absolutnie wykluczone. Układ niezgodny z prawami natury ;-) xD

A może właśnie dlatego jednak możliwe, w końcu człowiek czymś się różni od reszty natury :)
A że mam naturę przekorną, to aż się nie mogę doczekać słusznego wieku, żeby spróbować :P

Myślę, że świat zmienia się tak szybko, że jeszcze doczekamy się tego typu sytuacji jako zupełnie normalnych.
Jeszcze niedawno kobiety nie miały nawet praw wyborczych...a dziś...hmmm.....szybko dokonujemy zmian :P

Oczywiście można by sobie wyobrazić sytuację (zarówno w życiu, jak i filmie), kiedy to ona - powiedzmy kobieta 60-letnia - podkochuje się w dwudziestokilkoletnim mężczyźnie... (pewnie nawet niejednokrotnie tak się dzieje, ale kobiety tego nie uzewnętrzniają w obawie przed reakcją otoczenia). Natomiast z jego strony "uczucie" mogłoby być odwzajemnione chyba tylko w przypadku, kiedy owa niewiasta piastowałaby odpowiednią rolę i pozycję społeczną, co nieodłącznie wiązałoby się z jej wysokim statusem materialnym.
Nie oszukujmy się - mężczyzna to zwierzę, które ceni przede wszystkim młode mięsko... ;P

Ha!
Nie oszukujmy się :P Młoda kobieta godząca się na układ z dużo starszym facetem, też często ma na celu właśnie korzyści materialne.
Oraz nie oszukujmy się nr 2 ;)
Ahmedzie....Twój nick powinien być dla Ciebie wskazówką hehe ;) Aż nadto naoglądałam się sześćdziesięcioletnich pań, uwieszonych na lowelasach z kurortów, młodych, wysportowanych chłopcach. Młode mięsko lubią też i panie, jak widać ;P Kwestia dopasowania popytu i podaży hehe ;)

Niemniej bardziej interesuje mnie temat jako pomysł na film.

Oczywiście. Miłość jest interesowna (bez względu na różnicę wieku) dlatego ... wolę być sam.

Tego typu układów, sponsoringu, przygód, "młodego mięska" - nie nazywałabym miłością.

Nie ma czystej, altruistycznej miłości między kobietą i mężczyzną. Zawsze chodzi "przy okazji" też o coś innego...

Hm, pytanie, czy w miłości ma faktycznie chodzić o altruizm. Przede wszystkim miłość niejedno ma imię.

Inna jest ta między kobietą i mężczyzną. Inna między rodzicami a dzieckiem. W tej drugiej postawa dawania siebie, dawania bezinteresownie jest dość oczywista.

Ale w tej pierwszej? Czy ma chodzić faktycznie o altruizm? Czy faktycznie chodzi o bezgraniczne poświęcanie siebie? Chyba raczej o pewną równowagę dawania i brania. I wspólne cele. Tak mi się skromnie wydaje ;)

Własnie pośrednio przyznałaś mi rację - pomiędzy kobietą i mężczyzną nie ma miłości bezinteresownej - takiej, że kogoś kocha się za nic, za to że po prostu jest. Zawsze są jakieś inne powody, jakieś "cele", "dawanie i branie", zwłaszcza to ostatnie niestety ;)

Tak, wiem :) Pisząc wiedziałam, że przyznaję Ci w pewnym sensie rację :)

Ale w pewnym sensie. Bo Ty widzisz w tym coś złego. A gdy rzeczy widzi się inaczej, warto przyjrzeć się przypadkom skrajnym. Np. żona alkoholika....czy jej miłość miałaby polegać na ciągłym dawaniu siebie? Czy ciągłe wspieranie i wyciąganie męża z kłopotów, byłoby dla jego dobra? Czy miłość nie powinna umieć czasem powiedzieć "nie", dla dobra tej osoby?

Kochanie za to, że się jest...no tak....ale jest się jakimś, jakąś, człowiek zakochuje się w drugim właśnie ze względu na jakieś cechy.
Dawanie i branie jest naturalnie ciągle obecne tam, gdzie jest jakaś relacja. Czemu miałoby być ono czymś złym?
Natomiast dawania i brania z pewnością nie ma tam, gdzie nie ma relacji.

Ja przepraszam, że się wtrącę, ale żona alkoholika jest z nim, bo nie ma innego wyboru, bo jest współuzależniona lub ma po prostu syndrom ofiary. Natomiast miłośc jest wtedy kiedy jesteś w stanie dawać nie oczekując brania. Taka jest miłość idealna - czyli miłość do dzieci.

Wybór jest zawsze.
Kiedyś badałam kwestię woli. Tylko pewien odsetek ludzi chorych psychicznie ma całkowicie zaburzone odróżnianie dobra i zła i co się z tym wiąże, zaburzoną decyzyjność.

Tam, gdzie jest uzależnienie psychiczne, tam zawsze jest przestrzeń na decyzję. Choćby była ona mega trudna. Niestety, wiele kobiet mówi wówczas o "poświęcaniu się" i to mylnie nazywa miłością. W istocie jest to wybór mniejszego zła, bo każda zmiana wydaje się bardziej niebezpieczna niż swojskie piekło. To prawda, jest to współuzależnienie.
Zawsze można jednak podjąć choćby decyzję o terapii, jako pierwszy krok.
Ale to już inny temat. Mój przykład z żoną alkoholika miał pokazać jedynie tyle, że w relacji między kobietą a mężczyzną naturalna jest miłość właśnie niealtruistyczna, ale będąca ciągłym dialogiem, wymianą.

W sumie tam, gdzie jedna strona ciągle daje a druga ciągle bierze (np. taki alkoholik + żona) to już jest chyba koniec miłości...koniec normalności...
No chyba, że jedno z partnerów stało się nagle kaleką.... dużo tych odmian miłości.. :)

A miłość do dzieci to miłość jeszcze innego rodzaju.
Zgoda, właśnie miłość do dziecka jest ciągłym dawaniem. Dziecko przychodzi na świat, aby być kochane.

Ponoć miłość matki jest bezwględna, a na miłość ojca trzeba zapracować :) Ale to już faktycznie inny temat. W tym filmie możemy mówić o miłości dojrzałej i chyba sam reżyser nie miał odwagi dokończyć tematu.... bo jak ta miłość przebiegała dalej to jest to najciekawsze.... ale tego już reżyser nie podjął. Większość filmów o miłości kończy się tam gdzie zaczyna się prawdziwe życie - czyli na ślubnym kobiercu ;)

Matki - bezwarunkowa raczej; bezwzględna jest dość okrutnym słowem.
Wybacz korektę:)

Fakt, chodziło mi o bezwarunkową :)

Ja też nie, aczkolwiek czasami takie smutne, samotne przez lata, pragnące miłości kobiety zatracają znaczenie tego słowa. Oglądałaś, Raj:Miłość? Tam chyba aspekt owej "miłości został dobrze pokazany".

Nie, nie widziałam. Dzięki!!!!
Tak, to prawda, potrzeba bliskości ma zgubną moc zmieniania definicji miłości, nawet zamieniania jej w karykaturę.

Jest taki film ,który mnie zupełnie zauroczył ,przepiękny pt ' BIAŁY PAŁAC" -WHITE PALACE z 1990 r z SUSAN Sarandon i Jamesem Spaderem - ona starsza od niego 20 lat.. Tak na marginesie to znam w prawdziwym życiu dwie pary gdzie kobieta jest sporo starsza , jedna 15 lat a druga para -ona starsza o 17 lat. Jedni i drudzy są ze sobą przeszło 20 lat razem i żyją cudownie. Najzabawniejsze jest to,ze w obydwu przypadkach , dla kobiet jakby czas się zatrzymał , wyglądają młodo i są zawsze atrakcyjne natomiast panowie jakoś szybko się zestarzeli i szczerze mówiąc wcale nie widać dużej różnicy miedzy nimi. W moim odczuciu kobiety z młodszym partnerem dbają o siebie szczególnie . I co ciekawe są to naprawdę dobre związki.pozdrawiam

To interesujące.... Coś w tym chyba jest, zwłaszcza w odniesieniu do naszego społeczeństwa. Zdecydowana większość znanych mi kobiet po przekroczeniu trzydziestki wygląda często lepiej niż w liceum :) Zadbane, wysportowane, atrakcyjne i pewne siebie. Tu nie chodzi zresztą tylko o wygląd, ale o styl życia. Podczas gdy większość facetów w ich wieku zaczyna łapać syndrom wujaszka: brzuszek, TV i pilot ;) Oczywiście są wyjątki od obu tych schematów. Ale w dużym mieście, w jakim mieszkam, tak to często wygląda.
A nawiasem mówiąc fajnie, że w życiu są takie sytuacje, gdy ludzie są razem szczęśliwi, mimo sporej różnicy wieku.

Poszukam "Białego Pałacu" - dzięki!

Dzisiaj na TVP Kultura o godz. 23:10 - zobaczymy jak ten film faktycznie się pokaże, bo zaciekawiła mnie tematyka :)

"Notatki o skandalu" Polecam.

I "IDEALNE MATKI" również polecam :)

http://www.filmweb.pl/film/Matka-2003-111712

Tutaj też jest taka historia.

Może "Harold i Maud"?

ten film jest tym czego szukasz : http://www.filmweb.pl/film/Pi%C4%99kne+dni-2013-666640

Duża różnica wieku w stronę kobiety wiesz z taką jaką chcesz różnica to Latynowski ogier mały wątek poruszony i American Pie Wesele a jest jeszcze Klub dzikich kotek ale tam też tylko liźnięty wątek. Chyba nie robiono filmów z spora różnica wieku aby ten wątek był najważniejszy w filmie.