Mocne, brutalne, realistyczne i emocjonujące kino. Film o jednostce specjalnej policji BOPE walczącej z przestępczością w Rio de Janeiro, tuż przed wizytą w mieście papieża Jana Pawła II. Doskonałe połączenie kina akcji z dramatem sensacyjnym, dzięki czemu film ogląda się jak rasowego dobrego akcyjniaka a jednocześnie w przekrojowy sposób naświetla pewną problematykę. Problem bowiem leży tu na problemie, ponieważ problemem jest cały zepsuty system. Problemem są dzieciaki w slumsach od małego ganiające z bronią, którą używa się na wojnie, a nie jaką używają zwykli przestępcy, problemem są zalewające ulice Rio narkotyki, znajdujące swoich odbiorców w każdej grupie społecznej oraz bezwzględni dilerzy rozprawiający się brutalnie z każdym kto stanie im na drodze. Problemem jest również skorumpowana policja wpisująca się w ten system. Celem działania policji jest zachowanie swoistej równowagi pomiędzy spokojem na ulicach a ilością pieniędzy w prywatnych sakiewkach funkcjonariuszy. Policja jest leniwa. Najbardziej wymowną tu sceną jest moment, w którym kilku policjantów przenosi ciała zamordowanych cywilów w inny rewir, aby nie musieli przekładać komendantowi raportu o kolejnych ciałach. Jak powiedział narrator - kapitan Nascimento z jednostki BOPE oczekujący dziecka a także swojego następcy w BOPE - policjant w Rio ma trzy wyjścia: popłynięcie z prądem korupcji i próżności, milczenie albo walka. Kapitan werbował w swoje szeregi tych co wybrali walkę, jednym z nich jest André Matias, inteligentny student prawa.

Paradokumentalny styl, realizm, olbrzymia dawka przemocy, wartka akcja dodaje adrenaliny a przedstawienie zacierających się granic między gangsterami a dzieciakami, policjantami a przestępcami, słusznością działań a ich bezsensem czyni z "Elitarnych" mocny i poważny głos w sprawie systemu, który "rozwiązuje problemy...systemu". Spirala przemocy, strzelaniny na ulicach, korupcja w policji, narkotyki i bestialskie niekiedy acz skuteczne metody BOPE (wydobywanie informacji od torturowanych dzieci) - na wszystko to jest miejsce, aby zachowana została równowaga i nie wszystko jest tutaj czarne albo białe, choć system jako taki mieni się w iście smoliście czarnych barwach.

Świetne zdjęcia, przemyślany, rozbudowany scenariusz, pierwszorzędna dynamiczna reżyseria, niezłe aktorstwo i ciekawie dobrana muzyka. Bardzo dobry film.