Prawda jest pojęciem względnym. Przekonuje się o tym na własnej skórze Parviz, mężczyzna wypuszczony z więzienia na trzy dni, żeby pochować zmarłą tragicznie pod kołami samochodu żonę i zająć się dziećmi, które praktycznie go nie znają. Wiele wskazuje na to, że kobieta sama odebrała sobie życie, ale jeśli tak rzeczywiście było, dlaczego to zrobiła? Nie wytrzymała presji społecznej? Miała jakieś kłopoty? A może ktoś jej w tym pomógł? Jedni informują Parviza bezceremonialnie, że jego ukochana małżonka zasłużyła na śmierć, gdyż pod jego nieobecność zaczęła źle się prowadzić. Inni twierdzą, że była ciepłą i miłą osobą, która nigdy nie zrobiłaby niczego niemoralnego. Próbując zrozumieć żonę, z którą od dawna nie rozmawiał, i zaprzyjaźnić się z dziećmi, z którymi zdaje się nie mieć tematów do rozmów, Parviz odnawia kontakty z dawnymi przyjaciółmi i wrogami, by ratować to, co zostało z jego szczęśliwej niegdyś rodziny. Dowiadujemy się też więcej o jego przeszłości. Czy może mieć ona związek ze śmiercią kobiety?