Prawie po dwóch latach od obejrzenia części pierwszej przyszedł czas na część drugą. Powiem, że część druga jest bardzo dobra (jeśli nie świetna), lecz nieco gorsza. Utrzymuje bardzo dobry poziom poczucia humoru i jest bardziej wzruszająca niż część pierwsza. Niektóre hasła (głównie autorstwa Sida) wręcz zwalają z nóg. Na dodatek Mamfred spotyka miłość swego życia, Mamucicę Elę która wychowała się z oposami. Na początku sceny z tym wiewiórem Scratem mnie denerwowały (z początku życzyłbym sobie, aby były to sceny wycięte), ale pod koniec filmu zyskałem do niego szacunek (ci którzy widzieli to wiedzą o co chodzi, więcej nic nie zdradzę). Scenariusz bajki jest schematyczny i że tak powiem przewidywalny. Oglądając tą bajkę ma się wrażenie, że "już to gdzieś widziałem" - chodzi mi o to, że Mamfred będzie się musiał wykazać bohaterskim czynem (ci którzy widzieli wiedzą o co chodzi), tylko czekałem na taką scenkę i się doczekałem. Wykonanie filmu poprawne, ładne scenografie (brawo dla grafika), klimat, muzyka i polski dubbing (co nie zdarza się często). Dodaję film do ulubionych.