Pisząc o "świecie seksu jako obowiązku, emocjonalnej represji i patriarchalnej dominacji", sugeruje się, że opowieści są jakimś manifestem kobiet. Totalna bzdura. Może trzeba być trochę mizantropem, przeżyć kilka namiętności, rozczarowań, doświadczyć rodzicielstwa, partnerstwa, rutyny, zmęczenia życiem, by spojrzeć na obraz całościowo, niezależnie od płci. Wszyscy też porównują film do "Opowieści podręcznej", czyżby Wojna Kobiet przesłoniła wam wszystkim uniwersalne zagadnienia dotyczące człowieczeństwa? Erotica 2022 nie jest manifestem kobiet, jest manifestem CZŁOWIEKA, wyobcowanego, samotnego, wrzuconego w biologiczną powinność istnienia, czy przekazywania genów. Całe życie narzuca nam się jakieś role, od początku jesteśmy formatowani, wpadamy w schematy. To krytyka życia jako takiego, to podważanie sensu egzystencji. Rodzimy się z pulą atawistycznych zachowań, które przy głębszym zastanowieniu nie odróżniają nas specjalnie od najprostszych parazytów, którym natura nakazuje trwać, nie oszukujmy się jesteśmy niewolnikami instynktów i procesów życiowych, niezależnie od wyobrażenia jakie mamy o naszych intelektualnych osiągnięciach. 'Pięcioksiąg' nie gloryfikuje jednoznacznie kobiet, nie deprecjonuje jednoznacznie mężczyzn, pokazuje tylko mechanizmy, którym ulegamy w bardziej lub mniej patologicznej formie.