Bohaterki filmu, skrzypaczka Helena Dunicz oraz wiolonczelistka Anita Lasker spotykają się po latach w Krakowie. Wiedzione siłą młodzieńczych przeżyć, udają się do Brzezinki, gdzie dawno temu koncertowały przed obozowym audytorium KL Auschwitz II. Podążając po znanych sobie ścieżkach wspominają komando kobiecej orkiestry, zwanej za drutami pod napięciem - "Frauenlagerkapelle". Okazuje się, iż obok ponurej rzeczywistości obozu było w nim także miejsce dla muzyki. I to nie tylko marszowej, która miała porządkować komanda wyruszające do morderczej pracy, ale i rozrywkowej tworzącej iluzję, jakby świat w tym piekle był nadal normalny. Nie zabrakło również ambitnych koncertów muzyki poważnej, granych dla egzekutorów ucisku i terroru - jak się okazuje, również wytrawnych melomanów muzyki.