Niezwykłe historie mają najzwyklejsze zakończenia...
Ciechocinek roku 1957 XX wieku, to odwilż postalinowska, wśród zmian, o których wszyscy wiedzą była też jedna istotna - odstąpiono od zasad socrealizmu w malarstwie i muzyce. Znalazło się miejsce dla swingu.
Swing jest muzyką synkopowaną,istota tkwi w sekcja rytmicznej ze współpracującymi instrumentami dętymi.Narodził się w USA w latach 30-tych XX wieku i zyskał sławę na zawsze. Słynne big-bandy Counta Basiego, Benny'ego Goodmana, Duke'a Ellingtona i Glenna Millera wciąż słyszy i "nózia sama chodzi".
W czasie II wojny światowej był bardzo lubiany w innych krajach,ponieważ uwalniał symbol dekadenckiego Zachodu był wyrazem walki przeciwko totalitaryzmom zarówno narodowo socjalistycznemu jak i komunistycznemu.
Fabian Apanowicz wraca z Anglii aby grać swing w Polsce,na dworcu wita go siostra Wanda, obecnie repatriantka z ZSRR , pracuje jako dentystka w przychodni i niemiłosiernie cierpi bóle kręgosłupa. Zamieszkają w pensjonacie pani Bayerowej."...Bayerowa budziła respekt, w tytoniowych oparach wyglądała jak posąg tłustego Buddy otoczony kadzidłem, ze szklanką w ręku i wymiętym papierosem, przylepionym do wargi grubości rowerowej dętki..." barwna postać, kwiecista mowa, poglądy dość radykalne do obecnej władzy i na znak odmienności bunt pasożytniczy objawiający się leżeniem w łóżku i delektowaniem różnymi trunkami i lufką.
"...W nieodległej wsi spłonęła dzwonnica, dymu nie widać..." wątek szpiegowski zarysował się z miłosną Modestą...

Fabian rozgościł się w "siermiężnej rzeczywistości" i na swoim puzonie postanawia uczynić - słoneczną cześć ulicy na której gra, szybko znajduje się ekipa do big-bandu : dzielnicowy Stypa przed wojna muzyk, po wojnie z pałką funkcjonariusz, stroiciel Zuppe to jedna z najciekawszych postaci, w każdym polskim pisarzu i poecie po analizie dzieł wysuwał teorię o homoseksualizmie, kierownik restauracji III kategorii Habertas dawny właściciel, a po nastaniu nowej władzy mógł zostać kierownikiem do emerytury, doktor Vogta "doktor mimo woli lub lekarz z rozsądku" tak o sobie mawiał, chciał grać, a ojciec kazał na medycynę. Ten cudowny zespół ludzi tak różnych od siebie zabiera nas w zaczarowany świat jazzu, muzyka nas porywa i pozwala zapomnieć o tym kim jesteśmy, że urodziliśmy się nad Wisłą, że ustój jest socjalistyczny a każdy człowiek jest podstawiony, wódkę pije się z literatek i zawsze jest zakąska, przymus pracy dla niebieskich ptaków, pochody pierwszomajowe,przemówienia Wiesława Gomułki na trybunie pali i "...wszyscy naokoło kopcą jak opętani..." i ubecja, i a'la szampan "Sowietskogo igristogo" do dzisiaj świętuje za nami itd....
Swing to jedyne lekarstwo na czas beznadziei, swing niczego nie naśladuje, z niczym się nie kojarzy, może być szaleństwem, ale nie jest to szaleństwo desperata walącego głową w mur.może być sentymentalny, ale nie jest to łzawa romantyczna ckliwość....
Polecam fantastycznie się czyta, Włodzimierz Kowalewski zabrał nas w baśniową podróż do Ciechocinka, w której słyszę:
"Whispering","Liebestraum" Liszta, "I'm getting sentimental over you","American Patrol","Chattanooga Choo Choo","When the saints go marching in","On the Sunny Side of the Street", "I want to be loved","Bei mir bist du schoen"," St. James Infirmary", "Song of India","Moonlight serenade" wyrywające mnie z krwawych szponach czerwonej bestii...