Ezra to niezwykle poruszający film, którego siła tkwi przede wszystkim w zawiłej konstrukcji fabularnej. Główny bohater traci pamięć i nie potrafi odtworzyć zdarzeń z przeszłości podczas zeznań przed Komisją Prawdy i Pojednania. Z przebłysków pamięci powoli rekonstruujemy prawdę o życiu chłopca.
Jako nastolatek Ezra zostaje siłą wcielony do wojska. Dowódca oddziału, do którego trafił, nazywa swych podwładnych "dziećmi rewolucji" i każe zapomnieć o ich dotychczasowym życiu. Obraz Aduaki nie opowiada jednak o okrucieństwach związanych z losem dziecka-żołnierza. Mimo wojny młodzi ludzie tworzą więzi, przyjaźnią się z sobą, a nawet zakochują.
Reżyser w wywiadach otwarcie mówi o tym, jak ważny jest dla niego Ezra. Urodził się na rok przed wybuchem wojny biafrańskiej (wojna domowa w Nigerii 1967-70), podczas której zginęło kilkaset tysięcy dzieci. W swoim filmie zamiast okrucieństw wojny skupia się na jednostkowym dramacie młodego bohatera.