Nie mogę zrozumieć co niby w tym filmie jest takiego niejasnego, niezrozumiałego,
niepoukładanego, marnego, że wszyscy znawcy Holokaustu tak żywnie się o nim
rozpierają. Nikt przecież nie przeżył tego co przeżyli ludzie tamtej dekady. Nikt nie widział,
nie słyszał ani nawet nie śnił o wymyślnych torturach tamtych czasów. Skąd więc ta
polemika nad prawdziwością zdarzeń i zgodnością historii. Jeśli oczywiście przyjąć za
całkowitą prawdę wszystko to co opisują książki, a i tak wiele prawd pozostanie w cieniu
zakopanych myśli ludzi w grobie.
Film bardzo dobry, ukazuje grupę ludzi, którzy na dzisiejsze czasy niewiele różniąc się od
nas samych pokazują, jakie zachowania towarzyszą w pudełku piekiełka zgotowanego
przez hitlerowskie niemcy. Gdyby przyjąć twardą logikę przetrwania, to nic, kompletnie nic
mnie nie dziwi, że główny bohater - Salomon postępował, tak by uchronić jedynie swoje
istnienie, a co więcej istnienie wszystkich znajdujących się tam mężczyzn. I chociażby z
tego jedynego faktu byłabym w stanie zrobić pokłon w stronę takiego człowieka. Widzę
na forum głosy sprzeciwu typu " sprzedawczyk, bez godności", ale ludzie tu chodziło o
życie w mękach, głodzie, chorobach, całego szamba, które znajdowało się w jednym
miejscu. W takim wypadku moja duma została by pogrzebana na podwórku i czekała na
inne momenty refleksji, niż moment, w którym miałabym dostać kulkę za to, że
esesmanowi napluje z dumy w twarz. Kompletny bezsens byłby mojej śmierci i walki, a
też ewentualnej pomocy, wsparcia innych, gdyby było do spełnienia.
Co do Niemców, to uważam, że ten temat jest nadto maglowany i prany na nowo.
Trzeźwy obiektywizm jest niestety potrzebny zawsze, i też tutaj go brakuje. Powinno się
rozdzielić grubą kreską niemców za czasów hitlera, a Niemców teraźniejszego czasu.
Chociaż znając niektóre fakty z dziejów IIWŚ, to sami Niemcy nie mieli również tak
kolorowo, jedynie Ci z biblią na czole Main Kampf i stertą papierów prześwietlających ich
na wylot prawdziwość rasy.