Kino bardzo się zmieniło. Przypominam sobie serię o "Harrym Potterze" - i choć jasne, seria ta nie jest bez wad, to było to 8 mięsistych filmów, w których głównym celem nie było zaskoczenie widza kolejnymi efektami specjalnymi, a odkrywanie zagadek razem z bohaterami. Napięcie w całej serii było świetnie budowane. Zazwyczaj na początku dostawaliśmy jakiś zwrot akcji, by później przez kolejne dwie godziny towarzyszyć postaciom w ich niezwyczajnej codzienności w Hogwarcie. Ci ludzie ze sobą rozmawiali. Tam były jakieś dialogi, które prowadziły do odkrycia tajemnic. Postacie były całkiem dobrze rozbudowane, nie były sztucznymi tworami z którymi widz nie potrafił się w żaden sposób zidentyfikować. Czary nie były wykorzystywane w każdym możliwym momencie, ten Świat miał też jakieś swoje granice, prawa. Każda z części HP kończyła się zazwyczaj jakąś kulminacją, bitwą, wynikającą z logicznie poprowadzonych wątków. No i to miało sens, choć jasne, J.K Rowling niewątpliwie w niektórych momentach sama strzeliła sobie w kolano. Jednak "Fantastyczne zwierzęta" w smutny sposób obrazują do czego zmierza dzisiejsze kino przygodowe oraz kino akcji. Do "więcej, szybciej, mocniej". Tym sposobem dostajemy pusty film, bez prawie żadnych interesujących scen rozmów między bohaterami, tylko akcja, nawalanka, efekty specjalne. Zero tu magii czy tej nutki "sentymentalizmu", który poprowadził by być może akcję o wiele wolniej, ale bardziej wartościowo. Brak tu postaci, tak charyzmatycznych by je nawet zapamiętać. Brak tu inteligentnych zagadek i tajemnic do rozwiązania. Zwroty akcji są tzw. odgrzewanym kotletem z HP. I co najgorsze - brak w tym Świecie jakichkolwiek zasad, czarodzieje rzucają czarami na prawo i lewo, nagle okazuje się, że istnieją zaklęcia niemalże na wszystko - a przecież sam Dumbledore mówił kiedyś inaczej. Nie wiem co o tym sądzić. Obawiam się następnych części, bo raczej lepiej nie będzie.