Najbardziej nie mogę pojąć jak Mia chciała mieć kogoś bliskiego, skoro do wszystkich wylatywała z taką agresją, przeklinaniem i w ogóle antyspołecznym zachowaniem. Rozumiem, że ma tylko 15 lat, uważa że bunt w jej przypadku jest całkowicie na miejscu (toksyczna rodzina, brak perspektyw, już chęć kierowania własnym życiem), ale mnie to jedynie śmieszyło. Nie znalazłam w tym filmie niczego konkretnego, przesłania, celu, czegoś o czym autorka chciała nam dokładniej opowiedzieć. Można się tylko domyślać, że chciała pokazać, że trzeba mieć marzenia i do czegoś dążyć, nawet mimo przeciwności, ale w ogóle jej się to nie udało i to jest największy minus filmu. Najwięcej dobrego wniósł Fassbender, i to nie tylko aktorstwem. Nie dziwne, że skoro przy ich pierwszym spotkaniu wparadował do kuchni z takim ciałem i z na wpół wychodzącym spod dżinsów tyłkiem, to Mia zaczęła fantazjować na jego temat (sama też zaczęłam), a później jeszcze doszła do wniosku, że to on może być jej pierwszym przyjacielem, nawet jeśli miało to dziwnie wyglądać. Co do wątków, to ten z koniem rozumiem, widać było że dziewczyna kocha zwierzęta, ale już akcja z porwaniem córki Connora to gruba przesada, i to jeszcze o tak przewidywalnym zakończeniu. Od strony aktorskiej najlepszy bez dwóch zdań był Fassbender, Katie Jarvis - pierwsza rola ale przynajmniej dobrze zagrana i Harry Treadaway - mało go było, ale ma jakiś magnetyzm w sobie (ale to że z wroga w jednej scenie stał się prawie chłopakiem w następnej - wolę nie rozumieć). Miałam też wrażenie, że lepszym zakończeniem byłaby scena tańca matki z córkami - ujęcie na psa zapisuję do bezcennych. Skończyło się, jak się skończyło ale i tak 'Fish Tank' zaliczam do słabszych, jakie widziałam.