Hmm ładne, a nawet piękne zdjęcia, obrazy, ujęcia kiedy są one wkomponowane w sceny, ale... mnie w tym filmie brakuje cierpienia Kahlo i ... jej starzenia się, właściwie cały czas wyglądała podobnie, nawet kiedy już leży w łóżku i jest bardzo schorowana, cierpiąca. Kiedy minęło 25 lat - ona ma tylko odrobinę inną fryzurę.
Kahlo była wyjątkową kobietą i chyba Hayek nie poradziła sobie z tą rolą, czasami jest rewelacyjna, ale chwilami jej rola staje się płytka.
Gdyby trochę bardziej skupić się na wewnętrznym życiu tej kobiety, nie pokazywać jej jako wielkiej malarki, twardej i zdecydowanej kobiety i kochanki, ale także jako istotę, której całe życie towarzyszył potworny ból i cierpienie, głównie fizyczne, ale nie tylko.
Mogło być lepiej, ale nie jest źle.