Filmy o Tybecie zazwyczaj cieszą się wysokimi ocenami, bo słyną z odjechanych scen krajobrazowych. W wypadku tego filmu, zdjęcia to główny plus. Fabuła jest dosyć jednoliniowa - podróż polegająca na rozwiązywaniu zagadki. Historia miłosna Ganglamedo plus przeżycia wewnętrzne głównej bohaterki, niezbyt mocno nakreślone, zmieniają cały film w trochę przytłaczające romansidło. Film tak naprawdę niewiele pokazuje kultury tybetańskiej i nic wyjaśnia jeśli chodzi o ten pokazany ułamek-to wiele tłumaczy jeśli chodzi o niezbyt ciepłe przyjęcie ze strony niektórych środowisk,poszukujących wzmocnienia dla sinizowanej kultury tybetańskiej (z ich perspektywy dodatkowa kontrowersja to połączenie miłosne Chinki i Tybetańczyka). Głównym tematem są relacje międzyludzkie i fascynacja pieśnią, której słowa nie zostają niestety rozszyfrowane.Na pewno są powody,dla których został dopuszczony przez chińską cenzurę,z drugiej strony możemy się cieszyć ładnymi krajobrazami tybetańskich gór.Osobiście jednak preferuję filmy pokroju "Podróżnicy i magowie" - też jest wątek miłosny,ale jednak kultura zostaje ciekawiej nakreślona.W Ganglamedo można zastanawiać się nad końcowym morałem historii- nie wiadomo do końca,dlaczego akurat Anyu miała być powiązana z historią Śnieżnego Lotosu.Słowa reinkarnacja autor dialogów użyć chyba nie chciał,a postać Anyu jest zbyt płytko zarysowana: nie wiadomo,co ona tak naprawdę myśli o kulturze tybetańskiej,poza tym,że ją fascynuje,nie wiadomo,jakie są jej osobiste poglądy..szkoda,bo można dodać silniejszy rys psychologiczny,który by uatrakcyjnił film.Ale wtedy pewnie nie nadawałby się dla chińskich szarych mas jako promocja Tybetu jako regionu na udane wakacje...