7,4 34 tys. ocen
7,4 10 1 33846
6,0 19 krytyków
Generał Nil
powrót do forum filmu Generał Nil

Sąd Wojewódzki skazał Fieldorfa na śmierć 16 kwietnia 1952 r. w imieniu... Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, która jak wiadomo powstała 22 lipca 1952 r.

I - poprawcie mnie jeśli się mylę - w scenie, która rozgrywała się w styczniu 1945 pada nazwa Jałta, choć konferencja w tym mieście była dopiero w lutym '45.

ocenił(a) film na 8
Jesus_Mordino

I jeszcze jedno. Asystent Bieruta zwraca się do niego per "sekretarzu". Tymczasem jak wiadomo Bierut do 20 listopada 1952 r. był Prezydentem, a potem był premierem. Albo więc powinien asystent zwrócić się do niego "towarzyszu premierze", albo - przez grzeczność - "prezydencie".

użytkownik usunięty
Jesus_Mordino

Poza tym, czemu "Nil" miał się zwrócić o prawo łaski do Bieruta, skoro Konstytucja PRL znosząc w 1952 r, urząd Prezydenta przyznała kompetencję prawa łaski Radzie Państwa i to Rada Państwa, której przewodniczącym był Aleksander Zawadzki nie skorzystała z prawa łaski?Jest to zresztą odczytane przed egzekucją. Nie wiem jak mozna opierajac się na faktach mylić w filmie podstawowe informacje. Poza tym córka gen. Fieldorfa wymieniła cały zestaw scen, gdzie reżyser odszedł od faktów na rzecz swej artystycznej wizji (tj. sprzedaż obrączki przez żone "Nila", czy uderzenie przez UB-ka podczas rewizji jego córki, które to fakty w rzeczywistości nie miały miejsca), ale z faktami swobodnie poczynał sobie Bugajski już przy produkcji spektaklu Teatru Telewizji o rotmistrzu Pileckim. W dzisiejszej "Wyborczej" znajduje się również wypowiedź R. Bugajskiego, który powiedział, że jeden z jego filmowych bohaterów - płk. MBP J. Różański odsiedział w PRL-owskim więzieniu 2 lata podczas, gdy aresztowano go w roku 1954, a wypuszczono z więzienia w roku 1964. Ciekaw jestem, czy scena zastrzelenia przez Różańskiego AK-owca w więzieniu, jest oparta na jakimś autentycznym wydarzeniu, czy to kolejna wizja reżysera, by wywrzeć wrażenie na widzu. Poza tym taka ciekawostka: w scenie konfiskaty mienia w mieszkaniu "Nila" widzimy jak towarzyszący jej przeprowadzaniu milicjant ma przypiętą pałkę. W rzeczywistości w okresie do 1956 r. milicjanci nie posiadali na wyposażeniu pałek, gdyż uważano je za symbol znienawidzonej po wojnie policji granatowej i symbol ucisku policyjnego okresu międzywojennnego. Zresztą podczas sceny na bazarze, gdy "Nil" ucieka śledzącym go UB-kom widzimy 2 milicjantów, którzy pałek nie mają. Pałki milicyjne to jedna ze zdobyczy Października 1956, kiedy uznano, że jednak względy praktyczne przemawiają za tym, by milicjantów w nie wyposażyć.

ocenił(a) film na 8

Hmmm... Wyrok na Fieldorfa został zatwierdzony 20 października 1952 r. Możliwe zatem, że Bierut podpisał odmowę łaski między tą datą a 20 listopada 1952 r., kiedy przestał być formalnie Prezydentem, w związku ze zniesieniem tego urzędu.

ocenił(a) film na 8

Co do Różańskiego, to zdaje się, że aresztowano go nawet wcześniej - w 1953 r.

użytkownik usunięty
Jesus_Mordino

Nie, aresztowano go w 1954 r. Początkowo warunki w więzieniu miał niemal komfortowe.
Natomiast nie jest mi znany fakt pokazany w filmie, by podczas przesłuchania miał zastrzelić więźnia. Myślę, że to raczej jedna z licznych wizji artystycznych reżysera.

Trochę mi jest WAS ludzie żal. Wynieśliście wiedzę z jakiejś nędznej szkoły, a teraz mądrzycie się, wsławiacie się szukaniem błędów, których nie ma. Jakich licznych wizji reżysera?

użytkownik usunięty
bulls1990

To jest forum DYSKUSYJNE, a więc na nim się dyskutuje. Jak nie masz nic do dodania w temacie dyskusji, to nikt ie zmusza Cię żebyś się włączał, a oceny źródeł czyjejś wiedzy, czy swoje żale możesz zostawić dla siebie.

ocenił(a) film na 8

Za wikipedia:

Po sfingowanym procesie, w którym przedstawiono wymuszone w śledztwie przez UB zeznania podwładnych gen. Fieldorfa – mjr Tadeusza Grzmielewskiego "Igora" i płk. Władysława Liniarskiego "Mścisława", których torturowano, generał Fieldorf został 16 kwietnia 1952 skazany w Sądzie Wojewódzkim dla m. st. Warszawy przez sędzię Marię Gurowską (właśc. Maria Sand) na karę śmierci przez rozstrzelanie. W wydaniu tego wyroku wzięli udział również ławnicy Michał Szymański i Bolesław Malinowski. 20 października 1952 Sąd Najwyższy na posiedzeniu odbywającym się w trybie tajnym, pod nieobecność oskarżonego i jedynie na podstawie nadesłanych dokumentów, w składzie sędziowskim: Emil Merz, Gustaw Auscaler i Igor Andrejew, zatwierdził wyrok[2][3]. Prośba rodziny o ułaskawienie została odrzucona. Prezydent Bolesław Bierut nie skorzystał z prawa łaski.

ocenił(a) film na 8
okers

Czyli potwierdzałoby to, że Bierut podpisał odmowę jeszcze jako Prezydent. Tylko dlaczego potem mowa o Radzie Państwa? Może formułki się zmieniły i tak bezmyślnie to przeczytano?