Film rewelacyjny! "Katyń" się przy nim chowa. Twórcy nie zrobili z bohatera filmu kolejnej "gadającej głowy/marmurowego pomnika" i za to im podziekowanie składam. August Emil Fieldorf został pokazany jako normalny człowiek uwikłany w wielkie i tragiczne wydarzenia a z drugiej strony bohater wojenny- jeden z niewielu, którzy wiedzieli jak tragicznie skończy się źle zaplanowana walka WiN-u z komunistami. Z jednej strony pokazany jako osoba trochę naiwna i zmęczona (co jednak da się wytłumaczyć jego wiekiem), z drugiej jako niezłomny i nie tracący poczucia humoru (tego czarnego również). Scena zamachu na Franza Kutcherę świetnie zrealizowana, jest krew i wybuchy. Kostiumy i scenografia też I klasa.
Film według mnie w pełni zasługuje na ocenę 10/10.

PS. Jak interpretujecie scenę z sędzią, którego grał Woronicz (chodzi o Andrejewa)? Chodzi o liczenie schodów. Jak dla mnie to są trzy znaczenia: ważni i potrzebni ludzie "odchodzą" (znaczy są zabijani); Czasy się zmieniają; Nowa władza wprowadza "absurdy" w życie (od tak "zlikwidowano" jeden ze stopni?!).