Pierwotnie to Christina Ricci miała zagrać rolę Enid, jednak okazało się, że jest za stara.Thora Birch
Daniel Clowes, autor serii komiksów, na jakiej oparty jest film, pojawia się w małej roli klienta w sex-shopie.
Thora Birch przytyła 9 kg do roli Enid.
Edward T. McAvoy, scenograf pracujący nad tym filmem, zagrał małą rólkę męża-satanisty.
Rozbita rzeźba zyskuje i traci części pomiędzy ujęciami.
Pozycja karteczki przypiętej do dyplomu Enid zmienia się pomiędzy ujęciami.
Kiedy dziewczyny siedzą po raz pierwszy w knajpce w stylu lat 50-tych, pizza na stole przed Rebeccą pojawia się i znika pomiędzy ujęciami.
Ilość piwa w butelce na dachu samochodu zmienia się pomiędzy ujęciami. Butelka zmienia też swoje położenie.
Kiedy Enid i Rebecca śmieją się z imienia Seymoura, Rebecca zakrywa rękoma usta. W następnym ujęciu jej ręce są skrzyżowane.
Enid i Seymour jadą samochodem, powoli wyprzedza ich policyjny motocykl. W następnym ujęciu motocykl w dziwny sposób znika.
Seymour dwa razy pod rząd wsadza koszulę do spodni.
Film nakręcono w Los Angeles (Kalifornia, USA).
Film zawiera jedną dodatkową scenę.
Uwaga! Dalsza treść może zawierać spoilery.
Po napisach:
Pokazana jest alternatywna wersja bójki pomiędzy Seymourem a Dougiem, w której ten pierwszy wygrywa.
Kolorowe meksykańskie plakaty filmowe w pokoju Seymoura są autentyczne i zostały stworzone przez artystę Ernesto Cabral.
Kiedy Enid odwiedza garażową wyprzedaż Seymoura i przegląda płyty wystawione na sprzedaż, wyciąga na chwilkę płytę R. Crumba i jego Cheap Suit Serenaders (reżyser Terry Zwigoff i R Crumb byli członkami tej grupy - odniesienie do dokumentu Zwigoffa "Crumb" (1994)).
Imię i nazwisko głównej bohaterki to anagram imienia i nazwiska autora filmu i komiksu Daniela Clowesa.
Rysunki w szkicowniku Enid wykonała Sophie Crumb, córka Roberta Crumba, bohatera wcześniejszego filmu Terry Zwigoffa pt. "Crumb" (1994).
Enid i Rebecca przeglądają album fotograficzny, w którym znajduje się zdjęcie młodszej Enid (Thora Birch). Fotografia ta została wykorzystana również w filmach "Patriot Games" / "Czas patriotów" (1992) i "American Beauty" (1999).
Sieć restauracji Coon Chicken Inn istniała naprawdę i została założona w 1925 roku w Salt Lake City. Została jednak zamknięta w późnych latach 50-tych i nigdy nie zmieniła nazwy na Cook Chicken, jak twierdzi się w filmie.
Indyjski film, który Enid ogląda na początku filmu, to "Gumnaam" (1965).
Piosenkę "Jaan pehchaan ho..." z indyjskiego filmu "Gumnaam" (1965) śpiewał Mohammad Rafi.
Kilka dziwnych plakatów na ścianie w pokoju Enid pochodzi z filmu "Świat Henry'ego Orienta" (1964).
Seymour, starając się dodzwonić do Enid, ogląda "Peter, Paul and Mary: Lifelines" (1996).
Ujęcia na okna mieszkań różnych ludzi to nawiązanie do filmu "Okno na podwórze" (1954).
Pod koniec napisów końcowych jest alternatywne scena, w której Seymour
(Steve Buscemi) zostaje zaatakowany przez Douga w sklepie. Doug tym razem bardzo szybko przegrywa walkę, Seymour dusi go jego własną bronią. Pod koniec sceny Seymour wygłasza kwestię w stylu Mr. Pinka. Jest to postać odgrywana przez Buscemiego w filmie "Wściekłe psy" (1992) Quentina Tarantino.
Steve'owi Buscemiemu tak niewygodnie było grać Seymoura, że od razu po zakończeniu zdjęć musiał zmieniać ubranie, aby poczuć się lepiej.
Doug kupuje w sklepie piwo, papierosy i kabanosy. Odgryza niewielki kawałek i zaczyna go przeżuwać, lecz już w następnym ujęciu ma usta przepełnione kawałkami kabanosa.
Reżyser Terry Zwigoff chciał, aby niesławny Anton LaVey zagrał męża-satanistę. LaVey zmarł w 1997 r., na 4 lata przed premierą.
Postać Seymoura po części oparta jest na reżyserze Terrym Zwigoffie. Zwigoff również namiętnie zbiera płyty z jazzem i bluesem z lat 20.
Aktor, który grał klienta w sex-shopie zagrał również jako dyrektor liceum. Stało się to przez przypadek, Terry Zwigoff zapomniał, że osoba ta odegrała już jedną rolę.
Plakat reklamujący sieć restauracji Coon Chicken Inn, który Enid przedstawiła na zajęciach plastycznych jako swoją pracę, namalował sam Robert Crumb.
Postać Seymoura stworzona została na potrzeby filmu. Obiektem żartu telefonicznego był w komiksie starszy mężczyzna, pojawił się on na bardzo krótko i był niezbyt podobny do filmowego Seymoura.
Wakacyjna szkoła plastyczna to wątek, który pochodzi z innego komiksu Dana Clowesa, pt. "Art School Confidential".
W komiksie Enid stara dostać się do elitarnego college'u, co wywołuje sprzeczkę między nią a Rebeccą. W filmie w ogóle nie ma o tym mowy.
Bob Skeets (astrolog i medium), postać z komiksu, w ogóle nie pojawia się w filmie. W zamian poświęcono większą uwagę satanistycznej parze.
W komiksie Rebecca mieszka ze swoją babcią. Postać ta nie pojawia się w filmie.
Zajął 1. miejsce na liście 10. najlepszych filmów opartych na komiksach. Listę opracował MSN.