Jaki jest przepis na kasowy sukces? Uczyńmy naszego bohatera człowiekiem uczciwym, odważnym, mądrym, wiernym... Ba... zróbmy z niego bohatera narodowego. Po drugiej stronie umieśćmy kogoś obdarzonego cechami zgóła przeciwnymi: zakłamanego, tchórzliwego, zachłannego (i co kto jeszcze wymyśli). Ten zły oczywiście chce władzy, a w drodze do niej zabija rodzinę tego dobrego. Akcję umieśćmy w jakimś atrakcyjnym miejscu i okresie historycznym. Np. Starożytny Rzym będzie idealny. Pamiętacie "Spartacusa" z Kirkiem Dauglasem? Pewnie - wszak to klasyka. Jakiś gladiator na pewno uświetni też i nasz film. Tak swoją drogą gladiatorzy, ich trening i walki, to tematyka która zawsze porywała mnie od najmłodszych lat, a filmów o gladiatorach wiele nie było (takie mam przynajmniej wrażenie). W takim razie niech nasz dobry bohater będzie gladiatorem, niech walczy o swoją wolność i niech będzie najlepszy... może niech w końcu zabije tego złego. Resztę fabuły dorobi dobry scenarzysta. Jeśli zgromadzimy odpowiedni budżet (zakładam że jesteśmy producentem ze sporymi możliwościami ;), zatrudnimy dobrego kompozytora, znanych aktorów, a całość powierzymy doświadczonemu i cenionemu rerzyserowi... sukces będzie gotowy. Taki jest właśnie "Gladiator" - film skazany na sukces. Ale sukces jest w tym przypadku jak najbardziej (moim zdaniem) zasłużony, bo film ogląda się "z zapartym tchem". Małe zastrzeżenia można mieć do faktu, że fabuła jest przewidywalna (oglądając dość trafnie można stwierdzić co zdarzy się poźniej), a zakończenie z lekka "przesłodzone". Niesamowita jest ścieżka dźwiękowa, niezgorsza rola Russela (doceniona zresztą przez Akademię), sceny walki też robią wrażenie. Jednym słowem, pełen splendoru "Gladiator" mi się podobał i na pewno kiedyś wrócę do tego filmu.