Mnie ciekawi dlaczego oprawcy trzymali te wszystkie zdjęcia z rodzinami wywieszone w szopie, przecież z pewnością wiedzieli że ktoś ciekawski niczym bohater filmu może się tam zapuścić i odkryć ich sekret, a może taki był po części ich fetysz związany z kolekcjonowaniem zdjęć uśmierconych już rodzin, może lubili do tego wracać i wspominać z kim jak pogrywali, po pogrywali na 100% z każdą rodzinką i testowali ich odruchy, zachowania i ich granice. Stąd na końcu wiedzieli że para będzie im posłuszna więc nie trzeba nawet stosować na nich zbytnio przemocy fizycznej, przemoc była im aplikowana w formie psychologicznej a oni się temu poddawali przez cały film. Jest jeszcze kilka rzeczy które należałoby wyjaśnić no ale wtedy to byłby film na 2 i pół godziny nie na 90 min.

Serio porównujesz wycieńczonych ludzi idących do komór gazowych pod bacznym okiem wielu uzbrojonych nazistów do dwójki tych bezmyślnych bohaterów? Ich wrogowie byli mniej więcej w ich wieku, nie byli wcale uzbrojeni, gdyby tylko posiadali jakikolwiek instynkt samozachowawczy byliby w stanie wyjść z tego cało.

Wiesz, w Babim Jarze kilkudziesieciu SS-manow zamordowalo ponad 33.000 ludzi. Ofiary nie byly wycienczone (fizycznie), wiekszosc stanowili Zydzi z Kijowa i okolic. Ja ten film odczytuje jako alegorie.

Bardzo trafny komentarz - tak, rodzina cywilizowanych, „dobrych” everymenów ma tak przesunięte granice przez kulturę swojej społeczności i wychowanie, że nawet nie walczy o życie swoje i swoich dzieci. Tak bardzo ma wpojoną grzeczność, uległość, poprawność, niechęć do konfliktu że pokornie umiera. Wow. Mocna rzecz, myślę że zdecydowanie zachodnio-europejska i pacyfistyczna, gdzie głośniejszy i fizycznie silny bully ogłupia i paraliżuje tych nauczonych dialogu i bycia tym układnym. Trochę nie do końca jest to przekaz do naszego kręgu kulturowego, bo mam wrażenie ze ostatni rok przewartościował brutalnie nadmierną uległość, pacyfizm i przymykanie oka na „gotowanie się żaby” czy inne niepokojące sygnały, które wygodniej bagatelizować dla świetego spokoju. Przynajmniej chcę w to wierzyć ;)

Niby brzmi prosto, ale jednak te 33 tysiące musiałoby jakoś współpracować, a na to szans nie było. W efekcie jedni panika, inni próba walki, albo i wszyscy strach... Po za tym kilkadziesiąt osób uzbrojonych po zęby to jednak spora siłą wobec nawet tysięcy ale nie uzbrojonych.

Nie chce przyczyniac sie do debaty prowadzonej tuz po wojnie, glownie w Izraelu, w ktorej szydzono z Ocalalych i ofiar Holokaustu, jakoby dali sie prowadzic jak owce na rzez, bo udokumentowane sa akcje zbrojnego oporu Zydow (Sobibor, Treblinka, Auschwitz, getto warszawskie, inne getta, partyzantka). W przypadku wielu masakr ofiary szly jednak poslusznie na smierc. Dlaczego? Nie mozemy ich spytac i nie wiem, czy byliby w stanie uzych racjonalnych argumentow. Paraliz ze strachu? Brak perspektyw ucieczki, wlasnie przez widok uzbrojonych opracow? Nie wiem. Chodzi mi o to, ze istnieje wiele historii opisujacych biernosc ofiar do samego konca.

Przemoc tak działa, dlaczego ofiary znęcania nie zgłaszają tego na policję, dlaczego ofiary mobbingu zamiast iść do sądu szukają nowej pracy... Tylko nieliczni reagują, taka jest prawda.

Dzięki wam za streszczenie mi filmu, bo po samym trailerze byłem trochę obrzydzony, widzę że się nie myliłem.

Dzięki wam za streszczenie mi filmu, bo po samym trailerze byłem trochę obrzydzony, widzę że się nie myliłem.

Porównania do zagłady Żydów są tak absurdalne, że nie podejmuję się nawet polemiki. Dawno takich bzdur nie czytałem.

Nie tylko do Holokaustu, do jakiejkolwiek masowej zbrodni.

Aha, i nie porównuję do, tylko interpretuję jako. To różnica.

q_ba87 wiem doskonale, o co Ci chodzi i się zgadzam. Nie uważam też, że ten alegoryczny film nie może zostać zderzony z Holocaustem. Może zostać zderzony z każdą historią, w której ktoś przyciśnięty przez zło poddaje się kompletnie i staje się posłuszny, chociaż nie ma nawet minimalnej nadziei, że to go przed czymś uratuje. To był mocny dialog - dlaczego to robisz? bo mi na to pozwalasz. I jeśli to krytyka szersza, duńska lub nawet europejska - to jest prosta w odczycie. Bierność wobec zła, brak naturalnej walki o przetrwanie, paraliż, który (dokładnie, jak napisałeś, wynika ze stygmatyzowania takich zachowań). Co by było, gdyby wrogie, brutalne i bestialskie wojska weszły do Twojego miasta? Ile osób stawiłoby czoła czystemu złu, a ile byłoby sparaliżowanych i się poddało okrutnemu przebiegowi wydarzeń? Podczas oglądania filmu w wielu momentach chce się krzyczeć do ego ojca - walcz, szarp, uciekaj, atakuj. A on nie robi niczego i to jest porażające. To w pewnym momencie przygniata kompletnie. Że wiemy, że nic się nie wydarzy, że nic ich nie uratuje. Że żadne dobro tutaj nie ma szans zwyciężyć. Głęboko niepokojące kino.

Tak, ale jeszcze bardziej przejmuje ona - pierwsza ściąga ubrania, w samochodzie tylko trochę krzyczy, nie wydrapuje pazurami oczu oprawcom córki. Matka, która podobno podniesie samochód, jeśli pod nim znajdzie się jej dziecko. I tak, absolutnie wierzę, że tak mogłoby być, że ją w swym macierzyństwie ukształtował cały szereg zależności. Niesamowity film!

Dzięki za komentarz. Mnie po prostu ten film wydał się, wbrew komentarzom przedmówców, bardzo wiarygodny, a ponadto pozwalający na inne alegorie. Pod pewnymi względami jest moim zdaniem nawet bardziej przekonujący niż Funny Games. Tam przedstawienie zbrodni i oprawców było spektaklem. Te niewinne spojrzenia, młode buźki i białe rękawiczki sprawiały nieco odrealnione wrażenie. Poza tym od razu - od sceny zabicia psa - wiedzieliśmy, że zacznie się znęcanie na całego. Tu mamy oprawców z krwi i kości, którzy powoli usypiają czujność. To jest cholernie niepokojący film.

Zgadzam się z Twoją interpretacją w zupełności. Kluczowy jest Dlaczego? Bo mi na to pozwalasz. Nie ma kata bez ofiary tak jak ofiary bez kata. Film jest o kolejnym przekraczaniu granic na których przekraczanie została wyrażona zgoda: jedzenie mięsa mimo że była wegetarianką, bierność w obliczu przemocy wobec dziecka, udawanie że kłamstwa są OK itd... Psychole wiedzieli że mogą zrobić z nimi wszystko i zrobili. To alegoria dzisiejszego świata, tego co robione z ludźmi. Dziś też ludzie odwracają wzrok, udają że nie widzą ba! nawet nie chcą widzieć i wiedzieć ile jest zła, przemocy, korupcji, pedofilii. Bo ich to nie dotyczy.. Ofiary w filmie do końca wypierały że to się nie dzieje, racjonalizowały sobie absurd i zło (to jest najbardziej przerażające). To jest mechanizm, zaprogramowanie które  pozbawia instynktu przetrwania. I tak, zgodzę się że podobny mechanizm był podczas zagłady podczas II wojny światowej. Mówiono Żydom żeby wysiadali z pociągu  bo pilnowały ich garstki ss-manów w porównaniu z więźniami. Nie chcieli słuchać że jadą na zagładę, a idąc do komor gazowych układali rzeczy w kostkę żeby po wyjściu mieli nie pogniecione. To jest mechanizm wyparcia odbierający jakąkolwiek sprawczość, decyzyjność. To dzieje się z dzisiejszym światem.

To fajnie, że nie jestem jedyny. Może na koniec film staje się mało wiarygodny, ale niech to będzie alegoria. Że kiedy zbyt długo tolerujemy zło, to w końcu padamy jego ofiarą

Przedstawienie bezradności w obliczu zła jest najmocniejszą stroną filmu i za to na pewno należą się oklaski. Oczywiście można dyskutować nad zachowaniem, postawą tej rodziny (jak i poprzednich) i wytknąć wiele nielogiczności, ale w mojej ocenie - to dla odbioru całości film nie ma aż takiego znaczenia i w pewien sposób jest pomijalne czy po prostu akceptowalne. Znamienna jest przecież odpowiedź jednego z oprawców na pytanie dlaczego to robią, a także jak siebie ocenie ojciec rodziny siedząc w basenie, ale jak mogę też zrozumieć, że w obliczu własnego zagrożenia ktoś może poświęcić nawet życie swojego dziecka, tak nie do końca przekonuje mnie całkowita bierność ofiar w obliczu własnej śmierci. Bo właśnie tacy ludzie, którzy są w stanie poświęcić własne dziecko, w obliczu własnego zagrożenia zrobili wszystko, aby odwrócić sytuację.

Nie zgodzę się, że scena wyjścia do restauracji była jakimś testem. Gdyby odmówili, nic by to nie zmieniło, bo i w jaki sposób? Nadinterpretujeccie i nic więcej.
Nie przekonuje mnie też Twoje porównania do postaw ludzi w Holocauscie itp.

To nie musi być Holokaust, to może być bierność wobec każdego zła, motywowana przerażeniem, otępieniem, niezrozumieniem powagi sytuacji. Strach ma właściwości paraliżujące. Człowiek z natury dobry, wychowany w systemie, który uczy go szacunku, tolerancji, empatii, w zderzeniu czymś takim jest kompletnie zdezorientowany. A użyłem metafory Holokaustu, bo on też nie spadł z nieba, jak zauważył niedawno pewien były więzień. Były stopniowe ograniczenia wolności, wywłaszczenia, deportacje, potem śmierć. Czujność uśpiona aż do końca, bo gdy by pomyślał, że pewien cywilizowany naród mógłby dopuścić się takiego barbarzyństwa. Co do sceny z pójściem do restauracji - nie odmówili. Oddali swoje dziecko pod opiekę kompletnie obcego człowieka. A nie odzywali się, bo "opiekun" miał ewidentnie imigranckie pochodzenie, więc wychowani w politycznej poprawności wstydziliby się cokolwiek złego powiedzieć. Co by było, gdyby odmówili? Nie wiem, może by to jednak coś zmieniło? Może ofiary nabrałyby nieco więcej pewności siebie?

Żeby nie było. Zgadzam się z Twoim odbiorem filmu. Rozumiem Twoją interpretację, choć z niektórym opiniami nie do końca się zgadzam. Bezradność rodziców w samej kocówce jak dla mnie przerysowana. Nie kupuję takiego zakończenia.

Trzeba by poczytać jakiejś specjalistycznej literatury z zakresu psychologii i kryminologii, czy finał jest wiarygodny czy nie. Nie upieram się przy tym, że jest super wiarygodny, wydaje mi się po prostu, że wiele osób mogłoby zachować taką inercję do końca. Nawet jeśli finał nie jest wiarygodny, to jest to jedyny możliwy finał. No bo jaj zakończyć opowieść o sile strachu? Wypuścić ofiary na wolność, żeby żyły długo i szczęśliwie? Tutaj finał jest zrobiony na przekór widzowi, który oczekiwał konwencji rape and revenge. Mamy jednak rape ale nie revenge, i dlatego ten film tak boli.

W "Funny games" zakończenie jest jednak lepsze. Po drugie nikt nie mówi tutaj, że film ma zakończyć się typowym amerykańskim happy endem. Pytasz się - jak więc inaczej? Nie wiem - od tego co twórcy, nie widzowie.
To, że film boli, to jego największy atut. Nie lubię wtrącania do naszego słownictwa obcych terminów, ale skoro już używasz "rape" oraz "revenge" to ja absolutnie nie zarzucam twórcom, że rodzice musieli się jakoś zemścić. Ich obojętność i bezradność potrafi być dla mnie zrozumiała. Są ludzie, którzy ratując własną głowę poświęcą nawet własne dziecko, ale tacy ludzie najczęściej będą egoistami, nie pozostawaliby tak bierni w obliczu własnej śmierci.

Jeszcze jedno. Oczywiście można by analizować logiczności i prawdopodobieństwa poszczególnych scen, ale nie o tym w tym chodzi, niemniej przez pewne drobne szczegóły film miałby jak dla mnie jeszcze większą siłę przekazu. I tak na przykład:
- wiek dzieci - powinny być nieco młodsze, przez co bardziej nieświadome, niewinne, które jest łatwiej manipulować i zastraszać;
- scena z fotografiami - dużo lepiej wypadłaby, gdyby ojciec zobaczył tylko jedną rodzinę, która padła ofiarą przed nimi, a najlepiej zdjęcie, kiedy oprawcy są sami, a obok na zdjęciu jest rodzina z ich obecnym "synem".
Więc znowu potwierdza moja się stara teza - Wielkie kino poznaje się nie po tym o czym opowiada, ale w jaki sposób.

Owszem, masz rację, to nie jest wybitne kino. Ale i tak na tyle dobre, że pozostaje w pamięci.

A co do zakończenia, to może scena, w której ojciec w akcie desperacji rzuca się na oprawcę, ale ten okazuje się silniejszy i go wręcz katuje na oczach żony byłaby lepsza? Film mógłby nawet się skończyć, że żona patrzy na skatowane ciało męża, a widz tylko może się domysleć co dalej ją będzie czekać. A tak ich całkowita obojętność, trochę brudzi obraz tej bezsilności, niezależnie od starego powiedzenia, że strach paraliżuje czy ma wielkie oczy.

Spoko, ja rozumiem, że to byli dobzi, normalni ludzie (dlatego też Holendrzy ich wybrali), ale mimo wszystko nie wierzę, że w momencie gdy twojej córce obcinają język i wiesz, że nie przeżyjesz nocy jeśli nic nie zrobisz (szczególnie ojciec to wiedział bo widział zdjęcia innych rodzin i ciało chłopca w basenie) to siedzisz niemalże bezczynnie i czekasz na śmierć potulny jak baranek. Co mieli do stracenia? W tej sytuacji w każdym człowieku budzi się instynkt przetrwania i - skutecznie bądź nie - ale podejmuje JAKĄKOLWIEK próbę ratowania życia swojego i bliskich. Tym bardziej, że Gospodarze nie mieli broni palnej, nie związali ich czy coś. Film ma fajny, gęsty klimat, ale kompletnie odrealnione zachowanie Gości razi.

Może patrzenie na krzywdę dziecka i świadomość, jak potoczy się dalej historia wyzwoliła w nich bezsilność totalną, jakby nie chcieli przedłużać tego co i tak nastąpi.

No i tak nastąpi - oczywiście. Jak się jest takim baranem bezczynnym to oczywiste, że nastąpi.