Nie rozumiem zarzutów krytykantów twierdzących, że za mało tu Godzilli w "Godzilli". Film pod względem tempa akcji kojarzy mi się ze "Szczękami" Spielberga lub "Obcym" Scotta. Bardzo podobała mi się ta zasada "less is more". Napięcie stopniowane jest umiarkowanie, niektóre ujęcia wyglądają iście poetycko, nie ma wszechobecnej w dzisiejszych czasach, nieznośnej "trzęsącej kamery". Film nie cierpi na nadmiar rozbuchanych scen akcji (tak jak np. Man of Steel, w którym po prostu przesadzono z efektami), nie ma zbędnego patosu. Dużym plusem jest masa nawiązań do stareńkich filmów z Godzillą. Spodziewałem się bezmyślnej naparzanki, zostałem bardzo mile zaskoczony.