Naprawdę rzadko zdarza się dobra ekranizacja książki. Jestem wielką fanką S.Kinga, przeczytałam większość jego książek i staram się również oglądać ekranizacje dla porównania, choć w większości przypadków kończę seans zniesmaczona (tutaj zdecydowanie przeważa ILOŚĆ a nie JAKOŚĆ, ekranizacji pełno a 3/4 z nich to bezpłciowe, wręcz tandetne twory, które wstyd nazwać filmem). W tym przypadku było odwrotnie, długo wzbraniałam się przed obejrzeniem Gry Geralda, gdyż akurat właśnie tę książkę (wstyd przyznać) czytałam wybiórczo, zapamiętałam jako okropnie nudną przedłużoną do granic możliwości historią. Pomijałam momenty gdzie przez 30 stron mój ulubiony pisarz opowiadał jakże fascynujące próby sięgnięcia po szklankę z wodą (tak, w książce ta scena trwała wiecznie, nie jak w filmie) i mnóstwo innych absurdalnie nudnych wywodów. Jednak film zaskoczył mnie po całości, jestem w szoku. Miałam naprawdę niskie oczekiwania wobec tej produkcji i byłam nastawiona na wyłączenie jej, gdy zacznie robić się monotonnie. A tu niespodzianka, jestem pod wrażeniem ogromu pracy ludzi, którzy tworzyli ten film, majstersztyk. Bo nie trudno zekranizować ciekawą historię, nawet jeśli coś nawali to ciekawa fabuła sama się obroni. Ale zrobić ciekawy film z, nie bójmy się tego powiedzieć na głos, szmiry jaką jest lektura Gry Geralda to sztuka. Ogromny plus za nieprzynudzanie :)