Jest to chyba najbardziej polityczny z i tak upolitycznionych Zapata Western i ten aspekt politycznie nie bardzo mi się podoba. Na minus można jeszcze policzyć przewidywalność, bo od początku wiadomo do czego to wszystko zmierza (ale ostatnia scena to całkowite zaskoczenie).
Plusów jednak jest więcej niż minusów! Przede wszystkim wielka rola Giana Marii Volonte, świetny Lou Castel jako cyniczny Gringo i pozostający trochę w ich cieniu Klaus Kinski (nie wolno tego aktora obsadzać w rolach drugoplanowych!). Jest tu wiele bardzo spektakularnych scen (m.in. napad na pociąg). Chociaż jest to pesymistyczny film to nie brak w nim charakterystycznego dla spaghetti humoru.
12 miejsce w moim Top 20 spaghetti westernów