Film miał dać odpowiedź na pytanie czy będzie tylko sprawnie zrealizowanym „skokiem na kasę” i żerowaniem na fenomenie Gwiezdnych Wojen by wykreować kolejnego taśmowego blockbustera czy faktyczną kontynuacją z krwi i kości. I udowodnił. Na korzyść, niestety, pierwszej tezy. Mamy do czynienia z efektownym remake’em Nowej Nadziei, maksymalnie naszpikowanym odniesieniami do starych części, ale zostawiających z bolesnym uczuciem, ze to bardziej epigoński hołd niż nowa jakość. Zamiast Rebelii i Imperium, Ruch Oporu i Nowy Porządek (bez słowa wyjaśnienia jak do tego doszło i jak Republika zmarnowała tak okrutnie swoje zwycięstwo), zamiast Darh Vadera – jego fanboy, o mentalności emo-nastolatka, zamiast imperatora Palpatine’a (który akurat w Nowej Nadziei się nie pojawiał) – hologram jakiegoś zombie-gnoma rodem z uniwersum Tolkiena. Han Solo, mimo 70tki na karku, znowu, znowu jest przemytnikiem i popychadłem, ściganym przez gangsterów (jak do tego doszło po tym jak został generałem i bohaterem Republiki, ani słowa, podobnie jak i o tym dlaczego rozstał się z Leią). Na pustynnej planecie (ciężko powiedzieć czym się różni Jakku od Tatooine) mamy nastolatkę obdarzoną mocą, która na koniec odnajdzie starego mistrza Jedi (czeka na nią na kosmicznych wyspach Galapagos). Komunikat zakodowany w androidzie, finałowa scena zniszczenia super-broni i tak dalej. Nowa trylogia 1-3 budziła mieszane uczucia wśród wielu fanów ale definitywnie przedstawiała inną historię, była prequeleme rozwijającą w tył całą linię fabularną, tu zaś zamiast rozwinięcia w przód – odnosi się wrażenie, że mamy powtórkę z rozgrywki tylko stare dekoracje zostały wymienione na nowe. No i właściwie nie ma ani Jedi ani Sithów, ani pojedynków na miecze świetlne (nie licząc jego parodii z finałowych scen). To chyba jedyne nowatorstwo.

Przy tym wszystkim film ogląda się nieźle, nowe postacie są ciekawie napisane, a stara gwardia na ekranie wywołuje sentyment, podobnie jak ponowne zanurzenie się w całym uniwersum – ale wychodząc z kina towarzyszło mi dojmujące uczucie zażenowania.