Pierwszy seans Przebudzenia Mocy za mną. Matko co to były za emocje. Kilka razy oczy mi zwilgotniały :)
Z nowymi SW nie mam problemu, może dlatego, że nie porównuję ich do pierwszej trylogii.
Bo to trochę jak z miłością. Stara trylogia była jak pierwsza miłość, zauroczenie, nowość, ekscytacja. Motyle w brzuchu i silne emocje.
Przebudzenie mocy, to jak długoletnia miłość. Nie ma już tych motyli w brzuchy, za to jest uczucie rozgrzewające serce, wzruszenia. To jak dawno niewidziany przyjaciel, z którym człowiek się zna jak łyse konie. Nie ma powiewu nowości, za to jest niesamowita radość ze spotkania.
Dlatego dla mnie ten film jest wspaniały. I jest w nim wg mnie wszystko, co potrzeba aby przeżyć świetną przygodę.
Dlatego też, nie doszukuję się potknięć, nieścisłości, czy innej dziury w całym.
Cieszę się niemożebnie ze spotkania ze starymi przyjaciółmi na ekranie, śmieję i wzruszam.
Podoba mi się podejście do Ciemnej Strony mocy. Podoba dynamika akcji, gra aktorów, efekty specjalne, rozwój fabuły.
I mogę powiedzieć, że jeszcze nie raz pójdę do kina na kolejny seans Przebudzenia Mocy :)