Ludzie kochani!

oglądałam Nową Nadzieję w wieku 10 lat , w 1990 roku na ekranie TVP1 bądź TVP2 na telewizorze z rozdzielczością porównywalną do VGA (640x480), więc wszystkie niedoróbki efektów specjalnych rozmywały się w sposób naturalny. To był niewiarygodny szok. W tamtych czasach nie było takiego drugiego filmu science-fiction na takim poziomie. Na drugi dzień w szkole każdy mówił o tym filmie. Przez cały okres dorastania mój mózg budował legendę i coraz bardziej idealizował to zobaczyłam dawno temu na ekranie.

Oryginalna trylogia pojawiła się w idealnym miejscu i idealnym czasie. Przebudzenie Mocy wcale zaś nie jest słabe. To znakomita zabawa przez ponad 2 godziny. Śmieszą mnie opinie ,że fabuła jest płytka. Zostanę wyklęta, ale Nowa Nadzieja również jest taka. Zauważcie, że najpiękniejsze wspomnienia dotyczą różnych sytuacji z dzieciństwa. To właśnie jeśli w tamtym czasie (jeśli jesteście z przełomu lat 70/80) trafiliście na pierwszą trylogię, to teraz generalnie nikt Wam już nie dogodzi. Nie wydaję mi się ,żeby problem leżał w samym filmie. To raczej wspomnienia.