Ja też, pewnie tak jak wiele milionów ludzi na świecie "miss the old Miley". Ten film to piękny "pomnik" ku pamięci Miley Cyrus w szczytowym okresie jej kariery i jej nieśmiertelnego alter ego Hannah Montana. Pod względem warsztatowym film wcale nie jest zły; wiadomo że fabuła zmierza do cukierkowego happy end'u, bo w takich filmach nie może być inaczej, jednak miejscami jest zabawny, miejscami poważny, nawet trochę smutny, skłaniający do refleksji. Daję subiektywne 8/10, być może trochę za wysoko, ale też z uwagi na ogromny sentyment do prawdziwej Miley Cyrus i jej utworów. Na co dzień lubię zdecydowanie cięższą muzykę ale trzeba przyznać że dziewczyna ma piękny, rewelacyjny głos i naprawdę oryginalne, nietuzinkowe piosenki, nie w stylu: "wszystko na jedno kopyto". Z drugiej strony, ocena ogólna około 5 jest krzywdząca i bierze się przede wszystkim z fali hejtu wobec Miley Cyrus i średnio udanego serialu "Hannah Montana". Film uważam naprawdę za bardzo udany w swojej kategorii i zasługujący spokojnie na ocenę w granicach 6,5-7.